یادداشت اختر خانوم

        حماسه ای دیگر از نویسنده مدرسه جاسوسی فقط این بار در فضا‌.
(واقعا این ایده پردازی قوی حماسه هست بابا نخندید عه...)


اقای گیبز میدونم که ۱_مقایسه شما با آسیموف به صورت بنیادی کاملا کار بیهوده ایه و ۲_ کلا قضیه این رمان با رمان های آسیموف فرق داره ولی خب من فعلا توقعم از علمی تخیلی (با هر زیر ژانری) در حد یه آسیموف نوشته یا سی کلارک نوشته هست... ولی خب باید بگم که دارم با این مجموعه به شدت حال میکنم و برام قاتی کردن ژانر کاراگاهی با علمی تخیلی خیلی جذابه و روند داستانت هم که عالیه... پس هر چقدر هم که برای خودم دلیل و مدرک بیارم باز هم نمیتونم جلوی این واقعیت که تصویر سازی و این واقع گرایانه بودن روند داستان واقعا بی نقص و برام جذاب بود رو بگیرم.🪐
و دلیل دیگه ای که تصمیم گرفتم تا آخر مجموعه رو برم (حداقل تا الان) عاقلانه رفتار کردن شخصیت اصلیه. تقریبا آمادگی این رو داشتم که اگه بخواد مثل ۹۹/۹۹۹ درصد دیگه کاراکتر ها شروع کنه به تنهایی حل کردن مسئله و قهرمان بازی در آوردن اول یک سری مشت و لگد نثارش بکنم و بعد هم کتاب رو بگذارم کنار. ولی دشیل واقعا من رو راضی کرد.
#دشیل_باشیم