یادداشت هانیه

        خیلی خلاصه بخوام بگم «برای خودت زندگی کن، نه دیگران»
شاید شخصیت ایوان ایلیچ مثل اکثر ماها باشه «از جمله خودم» انگار که زندگی پرده نمایشِ و ماهم بازیگراشیم :) خیلی جاها از خودمون، از زندگیمون، از خوشی‌هامون، از خواسته‌هامون میگذریم فقط و فقط بخاطر اینکه دل‌بخواهِ جامعه و مردم باشیم.
اصلا انگار یادمون رفته داریم برای خودمون و هدفامون زندگی میکنیم. بازیگری تا کی و تا کجا؟
حتی  لباسی که می‌پوشیم مطابق مُدیِ که بهمون تحمیل می‌شه و ما قدرت پس زدنش رو نداریم...
خطاب به خودم: زندگی کن هانیه و لذت ببر« حتی به غلط😔😂» بساز اگه اونی‌که می‌خوای نشد خراب کن و از اول بساز. ناامیدی؟ معنی نداره! تا وقتی زنده‌ای تجربه کن، اشتباه کن، گریه کن، بخند امااا برای دلِ خودت نه مردم :) و یادت باشه اون چیزی که آخرش برات می‌مونه «خودتی و عقایدت و خدات» پس تا می‌تونی برای این سه تا تلاش کن.


انگار یادداشتم ی ذره زیادی نصیحت‌گونه شد ولی خب....👀


و در نهایت قاضی زندگی‌هامون خداست، نه مردم و نه جامعه.