یادداشت فاطمه‌السادات شه‌روش

        داستان درباره گوزنی است که شکار می‌شود و می‌میرد. پیام داستان این است که شکار حیوانات بد است و باعث می‌شود حیوانات از دشت فرار کنند. اما چرا یک کودک باید چنین داستانی بخواند؟ مگر کودک شکارچی داریم؟ به نظرم این طور کتاب‌ها فقط حس بد به بچه‌ها منتقل می‌کنند از اینکه چقدر گوزن‌ها گناه دارند و چقدر ما آدم‌ها بدیم. اما چه کار می‌توانند بکنند؟ 🤔 اما فرم داستان به غایت عالی است و کتاب درس است.
      
139

12

(0/1000)

نظرات

صرفا یه مثاله خانوم شه روش 😅
میخواد بگه حیوونا رو نکشین
ما تو بچگی زیاد زنبور و مارمولک و اینا رو تاکسیدرمی میکردیم راس میگه دیگه😁
1

0

آخ آخ هنوزم هستن این آدما رو زمین مگه؟😩😭 ولی جدی گمونم پیامش در رابطه با شکار غیرمجاز و انقراض بود بیشتر تا آزار حیوانات 

0

پسرا خیلی لذت می‌برن😁
البته بعضیاشونم نه
تا اونجایی که یادم میاد تو محل همه پایه بودن
زنبور که خیلی لذت داشت مخصوصا چون نیش داشت و همه نفرت داشتن ازش🤭
یا مثلا مورچه های بزرگ رو دعوا مینداختیم هرکدوم که کشته میشد جسدشو مینداختیم تو لونه شون. 
مارمورک و اینا رو دیگه ولش🤢

بعضی وقتا بهش فکر میکنم دلم خیلی میسوزه😑
2

0

شماره اداره حفاظت از محیطزیست چنده؟ می‌خوام گزارش تخلف بدم😀 

0

ممکن است که یک کوذک ماشروم مصرف کرده و توهم خود گوزن پنداری پیدا کند، پس اگر چنین اتفاقی بیفتد و این داستان را بخواند، متوجه می شود که باید کنترل زد زده به عقب بازگردد و ماشروم مصرف نکند و حیوان نباشد و آدم باشد تا شکار نشود و مثل گوزن مفلوک نمیرد
1

2

موافقم و امیدوارم یک پدرآمرزیده پیدا شود که این کتاب را به آن ماش‌روم‌خورده برساند و از جهالت نجاتش دهاد. وگرنه که بعید است گذر چنین جانوری عه ببخشید کودکی به کتاب و کتاب‌فروشی بیفتد 

1