یادداشت عارف سرابی

                همیشه کابوسم این بود که دیوانه ها عاقلی را به جرم دیوانه نبودن در تیمارستان حبس کنند, و ماجرا را برعکس ببیند، از کجا معلوم همان آدمی  که با مشتی فلسفه بافی مضحک محکومش میکنیم به دیوانگی  از همه عاقل تر نباشد,اصلا معیار که بود کدام عقل بوده که هر ذهنیی مثل او نباشد دیوانه محسوب میشود،
آزادی اندیشه کجاست وقتی اندیشه‌ ای که خلاف عقل جمعی باشد دیوانه اش میخوانیم؟