یادداشت زهرا نجفی فر

        قبلا کتاب رو تا نیمه خوندم خیلی چنگی به دلم نمیزد و نتونستم ادامه بدم ولی شنیده بودم فیلمش جذاب‌تر و قابل درک‌تره
بر خلاف واقع عمل کردم و به جای اینکه کتاب رو تموم کنم امشب اول فیلمشو دیدم
واقعا جالب بود، همینطور که دوستان در نظرات گفتن داستان راجع‌به معلمی هست که برخلاف سخت‌گیری‌های حاکم بر مدرسه در تلاشه به شاگردهاش یاد بده خودشون باشن و از لحظاتشون لذت ببرن و یه جهان‌بینی تازه بهشون میده
بنظر من نقطه‌ی اوج داستان انتهای اونه و خیلی خوب تموم شد

+ یه دیالوگ از فیلم‌نامه این بود که مدیر مدرسه به آقای کیتیگ میگه فقط برای دانشگاه آمادشون کن...

دقیقا مثل ماها که توی مدرسه تنها راه موفقیت ترسیم شده برامون کنکور بود! و اصلا به ما یاد نمیدادن کی باشیم؟ چجوری زندگی کنیم؟ و....