یادداشت ‌ سید امیرحسین هاشمی

        می‌تونم بگم انقدر ترجمه فارسی کتاب بد بود و مالامال از ایرادهای نگارشی و ویرایشی عجیب بود که تقریبا یه دو موازی با خوندن متن فارسی کتاب، نسخه انگلیسی‌اش رو هم خوندم.

خیلی ساده، نویسنده دنبال اینه که تاریخی از ریاضی بنویسه که مفاهیم و موضوعات ریاضی رو وصل کنه به ایده‌ها و اصطلاحات فلسفی. توی فصل‌های مختلف و به ترتیب زمانی هم این کار رو می‌کنه، از اول ریاضیات در یونان باستان شروع می‌کنه تا برسه نظریه مجموعه‌ها و تمامیت‌ناپذیری و... که در قرن 20 بیان شدن.

بعد توی این مسیر می‌اومد با توجه به بیان شهود مفاهیم ریاضی و بحث از پیوستگی، ایده‌ها و مباحث ریاضی رو ربط بده به موضوعات فلسفی و متافیزیکی. گاهی اوقات به نظرم اونجوری که باید نمی‌تونست این ارتباط رو ایجاد کنه. البته در مجموع رویه و تکنیک نگارشی خوبی بود. یعنی از اول کتاب من یکی رو نگه داشت که کتاب رو بخونم. 


در مجموع، کتاب بدی نبود، ولی انقدر ترجمه فارسی‌اش اذیتم کرد که مجبور شدم موازی نسخه انگلیسی رو بخونم (و مشخصا چون رشته‌ام ریاضی نیست، زبان تخصصی‌اش واقعا سخت بود) و همین مورد، خوندن این کتاب رو اصطکاکی کرد برام یه ذره🤏 هیجانی که براش داشتم رو کور کرد.