یادداشت
1402/12/2
بیضایی ذهنم، مساوی بود با مسافران و سگکشی. آثاری با اجراهای نمایشی و فیلمنامهای وزین و سنگین. به مناسبتی قلاب نگاهم به مرگ یزدگرد گیر کرد. خاطره خوبی از ساسانیان و هخامنشیان و دستهبیلیان تاریخ، به سبب درس تاریخ ایام مدرسه نداشتم و میخواستم صرفا اجرای تئاتریاش را ببینم اما چه متنی! چه تعلیقی! چه کششی! چه توصیفاتی! کتاب لاغر اندام است به قد و قامت؛ راحتالحلقوم است به کام. از هرگونه پیشنهاد برای ادامه مطالعات در اتمسفر بهرام خان بیضایی استقبال میکنم.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.