بریده‌های کتاب zeinvzfh

اگر بتوانم از قلب خودم بیرونت می‌اندازم؛ اگر بتوانم! اما نه؛نه! این کار را نمی‌کنم. تو را در قلب خودم نگاه می‌دارم.

من بی‌کس نبودم، بی‌کس نبوده‌ام. با تو که آمدم بی‌کس شدم.

او دلش می‌خواست برای چیزی که از دست رفته زار زار گریه کند.

چشمهای آدم از زبانش راست‌تر حرف می‌زند‌.

زبان دیگران دل دیگران است. بگذار دل برخی با مِرگان نباشد . نباشد ! دیگرانی همیشه هستند که بار کینه را به کنایه بر زبان می‌آورند . این دیگران به گمان خود زیرک‌اند! غافل از اینکه نه زیرک ، دورویه‌اند. جرئت یک‌رویگی‌شان نیست.

- می‌خواهی مردم به‌ات بخندند ؟! + بگذار بخندند ؛ مگر مردم نان شب من را می‌دهند که به‌ام بخندند ؟!