بریده‌های کتاب طاها طوری

روز به روز بیشتر کور میشوم، چون کسی نیست مرا ببیند.

کورتر از همه کسی بود که نمی‌خواست ببیند

یکی از مادر بزرگهایش میگفت بپوش و بنوش و ببخش و بده، برای دگر روزی چیزی بنه آبی که نخود و لوبیا را در آن خیس کنی به درد پختنشان هم میخورد آبی که پس از پختن می ماند، دیگر آب خالی نیست، یک جور سوپ است. تنها در طبیعت نیست که گهگاه همه چیز از دست نمی رود و چیزی هم به دست می آید

زندگی وقتی به حال خود رها شود چه شکننده است.

چشمهای کورش ناگهان حالت بدگمانی به خود گرفت، در چنین موقعیتهایی پیوسته نحوه گفتار همین است، اما در واقع بی بنیاد است چون چشمها باید مو از ماست بکشیم چشمها حالتی ندارند، ولو اینکه از کاسه بیرون بزنند اینها دو شیء مدور بی حرکتند، تنها پلکها، مژه ها و ابروهاست که در فصاحت و بلاغت بصری نقش دارد، گو اینکه این خصوصیات را معمولاً به چشم نسبت می دهند

خورشید برای همه کور ها همزمان طلوع نمیکند.

در کشور کور ها یک چشم پادشاه است.

خیلی خوب است که هنوز میتوانیم گریه کنیم، اشک ریختن بیشتر وقت ها راه نجات ماست، گاهی اگر گریه نکنیم به قیمت جانمان تمام میشود.

وقتی جانور بمیرد، زهرش هم نابود میشود.

اگر پیش از دست زدن به هرکاری نتایجش را بسنجیم، بطور جدی به آن فکر کنیم، اول نتایج بلافاصله را در نظر بگیریم، بعد نتایج محتمل، ممکن و متصور را، هرگز از اولین نقطه‌ای که فکر کردن ما را به درنگ وا داشت فراتر نخواهیم رفت.

اگر نمی‌توانیم مثل آدم زندگی کنیم، دست کم بکوشیم مثل حیوان زندگی نکنیم

شاید فقط عاشق بداند او چرا تنهاست کامل ترین معنا برای عشق تنهایی‌ست :)