بریده‌های کتاب سیدمحمدصالح عامری

مادر مالک رو به من گفت: خوله پدرت با خلیفه بیعت نمی کند. اگر او را دیدی، بگو لجاجت را کنار بگذارد و بیعت کند. کسی که به خانه علی حمله می کند و او را دست بسته به مسجد می کشاند، بعید نیست به زودی به خانه سعد حمله کند. گفتم: اگر به خانه پدرم نزدیک شود، خزرج بیعت خود را با خلیفه می شکند و جوی خون در شهر جاری می شود.

با صدایی پر از بغض گفت: شیخ حسین! مگر من با تو چه کرده ام که گلایه ام را برده ای نزد امام زمان؟ آسمان به یک باره دور سر شبخ حسین چرخید. مرد، شیخ را در آغوش کشید و آهسته گفت: تمام زندگی ام به فدای امام زمان و فدای خواستگاری که آقا وساطتش را کرده است.

یکی از مصادیق فهم در دین این است که وقتی از ایمان کسی تعریف می‌کنند، شما ببینید کفر به طاغوت او چگونه بوده است. تمام مشکلات عالم اسلام این است که کفر به طاغوت را جدی نگرفتند و از کنار آن به سادگی گذشتند. امام خمینی رحمت الله علیه، حج را برائت از مشرکین واقعا زنده کزد. امام راحل به آنهایی که مخالف برائت بودند، گفت اینها به آمریکا لبیک می‌گویند. تا انسان به طاغوت کفر پیدا نکند، به الله ایمان پیدا نخواهد کرد. طاغوت، عین نجاست است و الله عین طهارت. کفر به طاغوت ازائه نجاست است. تا ازائه نجاست نکنی، به طهارت نخواهی رسید.

فالتفت فاطمة علیهاالسلام الی النساء، و قالت: مَعاشِرَ الْمُسْلِمینَ الْمُسْرِعَةِ اِلی قیلِ الْباطِلِ، الْمُغْضِیةِ عَلَی الْفِعْلِ الْقَبیحِ الْخاسِرِ، اَفَلاتَتَدَبَّرُونَ الْقُرْانَ اَمْ عَلی قُلُوبٍ اَقْفالُها؟ كَلاَّ بَلْ رانَ عَلی قُلُوبِكُمْ ما اَسَأْتُمْ مِنْ اَعْمالِكُمْ ... فَاَخَذَ بِسَمْعِكُمْ وَ اَبْصارِكُمْ، وَ لَبِئْسَ ما تَأَوَّلْتُمْ، وَ ساءَ ما بِهِ اَشَرْتُمْ، وَ شَرَّ ما مِنْهُ اِعْتَضْتُمْ، لَتَجِدَنَّ وَ اللَّـهِ مَحْمِلَهُ ثَقیلاً، وَ غِبَّهُ وَبیلاً، اِذا كُشِفَ لَكُمُ الْغِطاءُ، وَ بانَ ما وَرائَهُ الضَّرَّاءُ، وَ بَدا لَكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ ما لَمْ تَكُونُوا تَحْتَسِبُونَ، وَ خَسِرَ هُنالِكَ الْمُبْطِلُونَ. ای مسلمانان! شما مشتاق حرف‌های بیهوده بودید، و حساسیت نسبت به اعمال زشت را از دست دادید، چرا در قرآن نمی‌اندیشید؟ آیا بر دل‌هایتان قفل زده شده است؟ پاسخ این است که: اعمال زشت تان باعث زنگار دل‌هایتان شده، و گوش‌ها و چشمانتان را بسته، و باعث تأویل بدتان از آیات قرآن شده، این اعمال راه بدی را به قلبهای‌تان آورده، پس ماحصل شر است، به خدا سوگند تحمّل این بار برایتان سنگین، و عاقبتش پر از وزر و وبال است، آنگاه که پرده‌ها کنار رود و زیان‌های آن روشن گردد، و آنچه را که حساب نمی‌کردید و برای شما آشکار گردد، آنجاست که اهل باطل زیانکار گردند