بریده‌های کتاب سمیرا اسدی

86 درصد از ارتباطات ما بدون کلام است. یعنی فقط 14 درصد از آنچه به زبان می اوریم بر مخاطب ما تاثیر می گذارد.

بحث، بر سر توانستن بود. و این که خواستن، در عمل، همان توانستن نیست. خواستن، کاری ذهنی ست، و توانستن، کار عینی. فاصله ی میان این دو، از میان برداشتنی ست، اما نه فقط با تخیلات شیرین خواستن.

سیه بختی انسان از روزی شروع نشد که اشتباه کرد، از روزی شروع شد که پی به اشتباه خود برد و به آن اعتراف نکرد...

وقتی کسی حرف نمی زند، دلیل این نیست که نمی تواند حرف بزند و نمی‌تواند خوب حرف بزند. ضرورت گفتن مهم است نه گفتن.

وقتی آدم ها در غم هم شریک نشوند، غم در آدم ها شریک می شود.

آدم ها را از روی کار هایی که انجام می دن می شه شناخت، نه از روی حرف هایی که می زنن.

زنش اغلب میگفت:تمام راه ها به جایی ختم می شوند که از همان اول برای آدم "مقدر شده" و شاید سرنوشت از نظر زنش"چیزی" بود. ولی سرنوشت از نظر ٱوه "یک شخص" بود.

وقتی کسی را از دست می‌دهید، دلتان برای خاطرات عجیبش تنگ می شود. دلتان برای چیزهای کوچکش تنگ می شود. برای لبخندش، رفتارش...

امروز رقیب از مرگ من خرسند است و من هم خرسندم زیرا حس می کنم که هنگام مرگم نیز قلبی از من شادمان می باشد.

عباس؟! تو با خواهرت چه کردی عباس؟! تو از کجا آمده بودی عباس؟ تو چگونه خودت را به جگر زینب، پیوند زدی؟ هم اکنون که به مدینه می رسیم، من به مادرت چه بگویم؟ بگویم ام البنین!؟ مادر پسران!؟ مادر کدام پسران؟ کجایند آن چهار سروی که تو روانه کربلا کردی؟ بگویم:ام البنین! همه مادران عالم باید تربیت پسر را از تو یاد بگیرند،همه مردان عالم باید پیش تو درس ادب بخوانند.

هر که از این پس در هر کجای عالم، لب به «ام من یجیب» باز کند، دانسته و ندانسته تو را می خواند و دیده و ندیده تو را منجی خویش می یابد. خدا نمی تواند زينبش را در اضطرار ببیند.

بابا گفت : با وجود عشق و علاقه ای که به این سرزمین دارم، بعضی روزها به رفتن از این سرزمین فکر میکنم. به قصد کجا؟ هر جایی که بشه راحت خودتو به فراموشی بزنی.