بریده‌های کتاب Saghar

شاید تنها او بود که نمیدونست چطور زندگی کند .

هیچ اتفاقی نیفتاده بود ، تمام مشکل همین بود

این به یادش اورد که همه بـدون اون خوشحال تر بودند

سه ساعت پیش از آنکه تصمیم بگیرد بمیرد ، تمام هستی اش را حسرت فرا گرفت

زندگی کردن معناش این نیست که به جای در لحظه زندگی کردن دائم نگران اینده باشی .

یه وقتایی دلم میخواد چند سال برم جلو که ببینم زندگیم در اینده چه شکلی میشه ، بعدش دیگه روی برنامه‌ریزی وقت هدر ندم چون می‌دونم هیچی طبق برنامه‌ی من پیش نمیره.

برنامه ها همیشه اونجوری که ما می‌خوایم پیش نمیرن

سوپرایز ها همیشه هم خوب نیستند. این چیزی بود که باید خودم یاد میگرفتم .

کاش برای نگه داشتنش کنار خودم راهی بود ، هر راهی ..

رها کردن به معنی فراموش کردن نیست ، به معنی پیدا کردن تعادل توی زندگی ، نکاه کردن گاه و بیگاه به عقب و به یاد اوردن ادما تچی دوره های مختلف زندگیه .

رها کردن به معنی فراموش کردن نیست .

شاید حضور فیزیکی نداشته باشه ، اما تو همیشه یه بخشی از اون رو با خودت داری

هنوز نمیتونم بزارم بری.

هنوز چقت رفتنت نیست ، سم ، یکم بیشتر پیشم بمون :)

نکنه همه چیز رو خراب کردم ؟..

از دستش دادم . نمیتونم تو رو هم از دست بدم ، نه دوباره..

تو من رو نمیکشی ، آزادم میکنی ، تک تک روزهایی که توی غار گذروندم مثل کابوس بود و دائم به هیولایی فکر میکردم که خلقش کرده بودم ، از زندگی با عذاب وجدان و شرمساری خسته شدم ، ولی تو میتونی منو از این بدبختی نجات بدی !

چون ادم خوبی هستی و ادم های خوب اگه زیادی مته به خشخاش بذارن ، زمین و زمان بهشون حس گناه میده ..

فکر کنم وقت خداحافظیه ..