بریده‌های کتاب روح الله گنابادی

نوشتن چه مرگش بود که تلفن را اختراع کردیم؟ نوشتن برای چیزی بود و تلفن برای چیزی. حرف زدن در نامه کجا! به زندگی سرعت داد، قبول، ولی از کیفیتش کم کرد. کیفیت را فدای سرعت کردیم که چه؟ کلمه باید دم بکشد،حانیه ، قوام بیاید، لعاب بیندازد، ری کند‌. کلمه مهمترین مخلوق خداست. دست مالی‌اش کردیم. این قدر راحت خرجش کردیم که از ریخت افتاد، از ارزش افتاد، از معنی تهی شد و پوک.

توصیف عجیب عزاداری جوانان در زبان سفرنامه نویس غربی: غیر از این در قسمت چپ گروهی متشکل از هفته جوان برهنه می رقصیدند. اینها که چاک چاکو نام دارند خود را از سرتا به پا با نفت و خاکه سیاه ذغال، سیاه و براق کرده بودند و فقط عورت خودرا پوشانده بودندو زشت مانند شیاطین جوان به نظر می‌رسیدند. سنگهایی که در دست داشتند به یکدیگر می‌کوبیدند و فریاد می‌کردند: یاحسین یاحسین. این عمل گویا بزرگترین مفهوم سوگواری را دهد و تمثیلی از شهادت مظلومانه امام حسین (ع) باشد، به همین دلیل چندبار سنگ را به سینه کوفتند

آگاهی از ادبیات دیگر جهان نیز ضرورت دارد، زیرا اطلاعی از آن ادبیات -اگر چه از طریق ترجمه های معتبر- نیز در آفرینش دید وسیع و " عاطفه علمی " گسترده تاثیر بسزایی دارد، و ندانستن و آشنا نبودن با ادبیات سایر مناطق و مکاتب، خود از جمله عوامل ایجاد حالت وحشتناک "بسته ذهنی" است. سرآغاز صفحه ۲۱

و کسی که در سازمان مسلکیی، هویت ادبی نداشته باشد، هویت فرهنگی ندارد و کسی که هویت فرهنگی نداشته باشد ، هویت مسلکی ندارد. ایدئولوژی اسلام را باید در فرهنگ اسلام جست و از آن بیرون اورد، و فرهنگ اسلام را باید - مانند هر فرهنگ دیگری- از راه ادبیات آن شناخت. سرآغاز صفحه نوزده

اذعان سیاح غربی به نقشه های دقیق منجم ایرانی عصر صفوی: مختصات یا طول و عرض جغرافیایی تقریبا تمام قا ه آسیا را بوسیله نقشه‌های جغرافیایی هر منطقه و یا نقشه هایی که خود کشیده و تهیه کرده بودم در اختیارم گداشت، بعدها من این نقشه ها را به دقت بررسی کردم و اکثرا آگاهی های آن خلاف آنچه بود که من درست می پنداشتم، زیرا مختصاتی که او داده بود صحیح می نمود.

توصیف جالب یک مدرسه علمیه در نگاه مسافر غربی در عصر صفوی: پنجم فوریه من به اتفاق چند نفر از همراهان خود برای دیدن بنایی که بسیار عالی ساخته شده و شبیه کالج فلاسفه بود رفتم. این بنا که نزدیک بازار قرار داشت از تعداد زیادی راهرو و اتاق تشکیل شده بود. وقتی که در مکان‌های مختلف آنجا بزرگسالان و و نیز تعدادی کودک دیدیم که کتاب در دست نشسته بودند و یا قدم می‌زدند پرسیدیم که اینجا کجاست؟ به ما گفتند مدرسه است. چیزی شبیه دبستان یا آکادمی که در سراسر ایران وجود دارد.

طلبه را باید از اول درس خواندن وادار کرد به اینکه فکر کند. معروف بود می‌گفتند:"بدان ، ایدک الله" - چرا گفت بدان و نگفت بخوان؟ - منظور این است که اولا حس سوال پردازی را در طلبه زنده کند، بعد هم به او تفهیم کند که خواندن مراد نیست، دانستن مراد است.

قانون شما #از_پشت_زدن_دشمن را خلاف میداند؛ اما من، #دشمنان م را از هر چهار طرف میزنم، به خصوص از پشت؛ چرا که اگر قرار باشد همه ی نامردها بزنند و بعد پشت کنند تا درامان بمانند، دنیا پر میشود از #نامردانی_که_به_دنیا_پشت_کرده_اند.

#گریستن به خاطر #شفا ی انسان نیست به خاطر #وفا ی انسان است

حادثه ی انقلاب، یک حادثه ی عظیم و فوق العاده و محیر العقیلی بود. ما حالا عادت کرده ایم به این، اما کسانی که از بیرون نگاه می‌کنند به حادثه ی انقلاب و قضاوت میکنند درباره‌ی حادثه ی انقلاب، عظمت این حرکت را،این حادثه را، این پدیده را بیشتر از ما درک می‌کنند. ما چون در جریان بودیم، خیری توجه نمی‌کنیم...

#بیچارگی او در این بود که هم از #برد می ترسید هم از #باخت. وقتی #ترسو ها به #جبهه می ایند و #خطر را می پذیرند و خطر را می پذیرند، شک نباید کرد که پشت جبهه، خطر بزرگتری وجود داشته است....

پسر! ادمیزاد تا وقتی کاری نکرده، #اشتباه هم نمی کند. #عقیم، بچه ی معیوب به دنیا نمی اورد، #مرده سنگ نمی پراند تا سری را بی جهت بشکند، و کسی که ساز زدن بلد نیست، خارج نمیزند. یک گله چران بدبخت، چه کاره است که بخواهد اشتباهی بکند؟ بز را جای میش بگیرد؟ هاه؟ ج1 ص107