بریده‌های کتاب پولاد

ای شاه چه بود این که ترا پیش آمد؟ دشمنت هم از پیرهن خویش‌ آمد از محنتها محنت تو بیش آمد از ملک پدر بهر تو مندیش آمد

ای طاهر! چون سعادت آید، همه کارها فراخور یکدیگر آید.

بدرود باش ای دوست نیک که به روزگار دراز به یک‌جا بوده‌ایم و از یکدیگر آزار نداریم.

هیچ چیز نیست که به خواندن نیرزد که آخرِ هیچ حکایت از نکته‌یی که به کار آید، خالی نباشد.

واژه بیت هم همان «ویته» واژۀ اوستایی است به معنای دو تکه و «بی‌تیه» به معنی دومین است. معنی «بی» اوستایی هم به معنی «دو» است و بیت هم اوستایی است به معنی دولختی. در عربی معنی «خانه» که سنخیتی با مضمون و شکل ساختاری رباعی ندارد.

در سفری کآن ره آزادی است شحنۀ غم پیشرو شادی است ( نظامی )

گناه کردن پنهان به از عبادت فاش اگر خدای پرستی هواپرست مباش (سعدی)

مراد اهل طریقت لباس ظاهر نیست کمر به خدمت سلطان ببند و صوفی باش (سعدی)

دوش آن صنم چه خوش گفت در مجلس مغانم با کافران چه کارت گر بت نمی‌پرستی؟ ( حافظ )

عشاق از هم دور مانده، دل خود را به عکس خوش می‌کنند. و من پیوسته عکس‌های تو را در دست دارم.

چون ریش داری اگر گریه کنی بر تو خواهند خندید، حتی اگر محتاج به محبت باشی.

من همواره از تو سرشارم، در خلوت قرن‌های پیاپی...

از نخستین گزش، به عشق ایمان نمی‌آورم، اما می‌دانم که ما پیش‌تر یکدیگر را دیدار کرده‌ایم به روزگاران، در میان افسانه‌ای راستین.

اسرائیل را چه باک از برخی عرب‌ها وقتی که آنها، خود «یهودی» شده اند؟

وقتی مردی عاشق است چگونه می‌تواند واژه های کهنه به کار گیرد

در کتاب بسته چشمانت چه کسی هزار شعر پنهان کرده است

مرد برای عاشق شدن به یک دقیقه نیاز دارد و برای فراموش کردن به چندین قرن.

در آغاز... فاطمه بود سپس عناصر شکل گرفتند آتش و زمین هوا و آب و آن‌گاه نام‌ها و زبان‌ها پدید آمدند آسمان و بهار سپید و شامگاه پس از چشمان فاطمه دنیا پی برد به راز رز سیاه و آن‌گاه... پس از قرن‌ها زنان دیگر آفریده شدند.

چه نماز باشد آن را که تو در خیال باشی تو صنم نمی‌گذاری که مرا نماز باشد (سعدی)

هر که به نیکی عمل آغاز کرد نیکی او روی بدو باز کرد ( نظامی )