یاد فروغ افتادم
اما به اوج فروغ نه
هرچند تصاویر و ترکیباتی بدیع و خیال‌انگیز در شعرها به کار گرفته شده بود که مرهون ترجمۀ استادانۀ جناب فرزاد بود، اما من گاهی با آنها ارتباط نمی‌گرفتم.
 شعرها  ناخودآگاهِ ما را می‌ربایند و گاهی به مذاق خوش نشستن یا ننشستن آنها قابل توضیح و چرایی نیست.
        

          نگاهش به مسائل آنقدر نو ست که ذهن آدم را با تحیر مواجه می کند. 
غاده السمان به نظر من جزو بهترین شاعران زن است که زنانگی را به محترمانه ترین شکل در شعرش جاری می کند.