بریده‌های کتاب نسیم نیک

ما بیش از هزار سال است که گرفتاریم و حضرت حجت گرفتار است و دشمن‌ها نمی‌گذارند بیاید و او را حبس کرده‌اند. آیا حبسی از این بالاتر که نتواند خود را در هیچ آبادی نشان دهد و خود را معرفی کند؟!

صدای بانو فاطمه زهرا در گوش‌ها می‌پیچد، آنگاه که خطاب به فرشتگان می‌فرماید؛ نه عزیزترین و ارجمندترین ذخیره‌ام را بیاورید، دستان بریده پسرم عباس برای شفاعت عالمیان کافیست.

کربلا، نقطه پایان هجرت شهداست و نقطه آغاز محنت اسرا و هنوز اول عشق است.

به خدا قسم در زیر این آسمان لاجوردین، کسی را به ادب، تواضع و وفاداری عباس ندیده‌ام.

نقطه ضعف شیعیان علی، تفرقه است. همین شیوه در جنگ صفین، علی را به پذیرش حکمین و بعدها حسن ابن علی را به پذیرش صلح واداشت.

در اختلافاتی که پیش می‌آید باید ببینیم که واقعا چه کسی با علی (ع) است و با همان باشیم. راه همین است.

ما را از هم جدا می‌سازند و برای هر جمعیتی مرز و گذرنامه جداگانه قرار می‌دهند و از هم بیگانه می‌سازند. این‌طور امت واحده اسلامی را تضعیف می‌نمایند و بعد از ضعف همه، دانه‌به‌دانه به سراغ آن‌ها می‌روند!

گاهی آدم در سفر باید بی هدف از خانه بیرون بیاید. بی هدف راهی را بگیرد و بی آنکه هراس گم شدن و ذوق‌زدگی رسیدن به مقصدی مشخص را داشته باشد، پرسه بزند. اینجا همان پرسه زدن است که مهم می‌شود.

شهرها را فقط خیابان‌ها و ساختمان‌ها تشکیل نمی‌دهند. شهر فقط پل و موزه و کافه نیست. شهر از نبض آدم‌هاست که جان می‌گیرد. برای شنیدن شهرها باید صدای مردمش را شنید. برای دیدن شهرها باید چشم دوخت در عمق نگاه آدم‌هایش و نمی‌شود شهرها را فهمید، بدون آنکه با مردمانش معاشرت کرد.

رود اگه عاشق نباشه اسیره یه جا تو مرداب می مونه می میره سر می زنه به سنگ و خار و خاشاک می خواد که دریا رو بغل بگیره _ عبدالجبار کاکایی

ما با آن‌چه به دست می‌آوریم زندگی می‌کنیم، اما زندگی‌مان با آن‌چه می‌بخشیم معنا می‌یابد. وینستون چرچیل