بریده‌های کتاب Narges Rastegar

این‌ها بدجنس نبودند؛ دیگران بودند. این‌ها هرگز به من بدی نکردند و من دوستشان داشتم، چون هنوز بوی مدرسه را به خود نگرفته بودند و می‌توانستید تمام روح و روانشان را از چشمانشان بخوانید. هرگز تنبیه شان نمی‌کردم. چه فایده ای داشت؟ کسی پرندگان را تنبیه می‌کند؟

«ولی دیروز روز عید بود.» «می‌دانم. ولی دو روز است آب در کوزه ندارم.» پس از لحظه ای سکوت افزود: «عید که می‌شود فراموشم می‌کنند. ولی خوب می‌کنند. چرا مردم به فکر کسی باشند که به فکر خودش نیست؟ آتش که خاموش شود، خاکستر سرد می‌شود.»

تاریخ تفکر یا تاریخ عقل هم مثل جریان رودخانه است، همهٔ افکار از راه سنت‌ها از انسان‌هایی که قبلاً زندگی می‌کردند، جریان پیدا می‌کند و شرایطی هم که در آن زمان حکم فرما بود تعیین‌کننده است که تو چطور فکر کنی. برای همین نمی‌توانی بگویی یک فکر مشخص، روند صحیح‌تری نسبت به همهٔ افکار دیگر دارد. یک فکر می‌تواند با در نظر گرفتن جایگاه فعلی تو درست باشد.