بریده‌های کتاب مطهره حجاری

اما بدان غریب نیستی تا زمانی که نقش مهر دلت را بر کاشی های حرم مولایمان می نشانی.غریب کسی است که او را قریب نمی داند:)

سفره ی جنگ ۱۴۰۰ سال است که پهن شده و اصلا جمع بشو نیست،فقط این صورت جنگ است که تغییر میکند. یک روز با اسب و شمشیر و نیزه است،یک روز با توپ و تفنگ؛یک روز اینجاست و یک روز جای دیگر. قسمت ثابتش هم این بود که انگار از آن سال ۶۱،همیشه آدمهای خوب بوده اند که سرشان بریده میشده و پیکرشان در هم میریخته تا این سال ۶۱.

زیرا اکنون غیبت دوم آغاز شده و تا زمانی طولانی که خداوند اجازه فرماید،ظهوری نخواهد بود تا قلوب از قساوت و جهان از بی عدالتی مشحون گردد و کسانی به سوی شیعیان من آیند و مدعی شوند که مرا رویت کرده اند.لکن آگاه باش،هر کس قبل از قیام سفیانی و صیحه آسمانی ادعای رویت مرا کند،افترا زننده ی دروغگوست.

هیچ کدام از ما نمی توانیم آنچه را در گذشته مرتکب شده ایم به عقب برگردانیم و زندگی ضبط شده ی خود را از نو زندگی کنیم...

چه شوری بهتر از برخورد برق چشم ها باهم نگاهش را تماشا کن اگر فهمید حاشا کن:)

اگر آدم می توانست واقعا خودش را ببیند،خودش را نه تصویر خودش را توی آینه،کار سخت تر هم می شد. چرا؟! برای اینکه تو هیچ وقت خودت را آن طور که مردم تو را می بینند نمی بینی.تو همیشه خودت را در آینه می بینی،تصویر خودت را می بینی،آن هم تصویر معکوس!