بریده‌های کتاب shamim sh

شعر، هر چقدر هم زیبا باشه، وقتی از دهان آدم‌های زیادی خارج بشه مبتذل می‌شه.

زیبایی واقعی نادر و پنهانه و اغلب دیگران نادیده‌ش میگیرن. و می‌تونه در عجیب‌ترین زمان‌ها ظاهر بشه.

قدم به قدم، روباه کوچک. عنکبوت تارش رو در یک لحطه نمی‌تنه، و مرغ طوفان با چند بار بال زدن روی اقیانوس‌ها پرواز نمی‌کنه. خیلی‌ها کاری رو که می‌کنن ناممکن می‌دونن و بااین‌حال، باز هن بدون شکست کارهاشون رو به اتمام می‌رسونن؛ چون فقط... شروعش می‌کنن.

درد چیز خوبی بود؛ یعنی هنوز زنده بودم.

بانو هانشو، امپراطور، بزرگ‌خاندان‌های طایفه‌ها، آن‌ها فرماندهان بودند؛ بازیگران اصلی، کسانی که دانش کامل داشتند و ما مهره‌های بازی بودیم. من یک سرباز در شطرنج بودم که نیروهای نادیده مرا حرکت می‌دادند و بدون اینکه دانشی به دلیل آن داشته باشم هدایت می‌شدم. کارها همیشه به این صورت انجام می‌شد.

انسان بودن خیلی سخته، روباه کوچولو. حتی خود انسان‌ها هم توش موفق نیستن.

قدرت مطلق می‌تونه حتی پاک‌ترین قلب‌ها رو آلوده کنه.این حماقت انسان‌هاست.

یعنی ما فقط باید توی دنیایی زندگی کنیم که از این چیزها ساخته شده؟ مرگ، رنج و وحشت؟ فقدان و عذاب؟ احساس شادی که جرم نیست، حتی اگه همه‌چیز مایوس‌کننده باشه.

قراره پدرت داستان زندگی تو رو بنویسه یا خودت؟

نمی‌خوام وقتی ۷۴ ساله شدم از خواب بیدار بشم و ببینم اصلا زندگی نکرده‌م.

نمی‌دانم ولی شاید این حس جاودانگی‌ است. در تکاپویی، ولی نه به راستی؛ به حیات ادامه می‌دهی، ولی وقت تنگ است؛ و جاری هستی مثل هوایی که از میان انگشتانت می‌گذرد.

وقتی مثل امروز صبح کارهای زیادی برای انجام دادن هست و اولویت بندی‌شان سخت است، کامیل ادعا می‌کند "ضروری‌ترین کار اینه که هیچ کاری نکنی"

متوجه می‌شود که در عرض، دیدگاهش از "نمی‌خوام بمیرم" به" امیدوارم سریع تموم بشه" تغییر کرده است.

مشکل دخترهای خیلی خوشگل همین است: نفست را بند می‌آورند؛ به فکرت نمی‌رسد به جزئیات دقت کنی. چشم‌ها لب‌ها و اندامش یادت می‌ماند، شاید هر سه تایشان، ولی نمی‌دانی چه لباس‌هایی تنش بوده... مشکل شاهدهای مرد همین است؛ زن‌ها دقیق‌ترند.

بعد از سوگ، تنها چیزی که باقی می‌ماند بیابانی برهوت است.

به هر نژادی که تعلق داشته باشید، خانه معنایی است که قلب شما را لبریز خواستن می‌کند. خانه می‌تواند یک سرزمین باستانی و اجدادی باشد یا جایی که فرد به عنوان خانه برگزیده است. مفهوم خواسته را می‌توان در نگاه عزیزان یافت، اما همه به آن نیاز داریم، عمیق‌ترین خواسته‌ی ماست و می‌دانیم بدون این خانه، هرگز به طور معناداری کامل نیستیم.

مرد خردمند در پی یافتن ضعف‌های خود و درس گرفتن از آن‌هاست و یک احمق اجازه می‌دهد ضعف‌ها بر او غلبه یابند و نابودش کنند..‌. گاهی مرد خردمند یک احمق است!

چه ساده ذهن می‌تواند به نفرت کشانده شود،به صورت غریزی و طبیعی و حمایت‌جویانه برای وحشت! به جای تمرکز بر چیزهایی که ما را متحد می‌کرد،به آنچه میانمان فاصله می‌انداخت پرداختیم.