بریده‌ای از کتاب رقبای الهی اثر ربکا راس
1404/5/11
4.3
57
صفحۀ 137
نمی‌دانم ولی شاید این حس جاودانگی است. در تکاپویی، ولی نه به راستی؛ به حیات ادامه می‌دهی، ولی وقت تنگ است؛ و جاری هستی مثل هوایی که از میان انگشتانت می‌گذرد.
نمی‌دانم ولی شاید این حس جاودانگی است. در تکاپویی، ولی نه به راستی؛ به حیات ادامه می‌دهی، ولی وقت تنگ است؛ و جاری هستی مثل هوایی که از میان انگشتانت می‌گذرد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.