بریده‌های کتاب mahya

« همیشه اعتقاد داشتم که دنیا برای پیشرفت به همه ی آدم ها با انواع افکار و عقایدشان نیاز دارد , اما حالا فکر می کنم که بعضی از آنها واقعا اضافی اند. »

« آدم همیشه شانس دیدن یک روح را پیدا نمی کند , حتی روح یک شعر را. »

«نصف لذت هر چیز , انتظاری است که برایش می کشی . ممکن است خیلی چیز ها را به دست نیاوری , اما می توانی از انتظار کشیدن برایشان لذت ببری.»

" فرق دارد که حرفی را خودت بزنی یا از زبان دیگران بشنوی. تو عیب های خوت را قبول داری , اما همیشه امیدواری که دیگران با تو هم عقیده نباشند. "

من دوست دارم همه ی چیزها اسم داشته باشند, حتی شمعدانی ها. این کار باعث می شود آنها کمی شبیه آدم ها بشوند. شما چه می دانید , شاید یک شمعدانی دوست نداشته باشد فقط شمعدانی صدایش کنند.

" مردم به من می خندند ؛ چون عادت دارم حرف های گنده بزنم. اگر توی سرت فکر های بزرگی باشد ، مجبوری برای بیان کردن آنها حرف های گنده بزنی ، اینطور نیست؟ "

متوجه شد که کلمه ای زیباتر از " وطن " هم وجود دارد . و این کلمه ، " امید " است.