بریده‌های کتاب فراموش شده‌ای از گرین گیبلز :)

{{ببین تاد، زندگی مثل سفر دریایی. تو به بهترین شکلی که میتونی قایقت رو هدایت میکنی،ولی گاهی توفان میشه.اون وقت تنها کاری که میتونی بکنی اینه که سکان رو محکم بگیری و منتظر اب و هوای بهتر بمونی}}

((بهتره وقتی قدرت هات تو اوجن بری))مارسیا

{{وقتی ادم هایی که جادو دارن کنار هم جمع میشن از عناوینشون استفاده نمیکنن}}

((جایی که کتاب هارا می‌سوزانند ،در نهایت آدم ها را هم خواهند سوزاند))

{{فکر خطرناک وجود ندارد،خود فکر کردن خطرناک است}}

قربانی کردن خود برای نجلت جان افراد دیگر،نقطه اوج نمایش عشق بود:)

<<اینجا کشورم بود؛زمینی که آبا و اجدادم سالها آن را حفظ کرده بودند،تا زمانی که همه چیزم را نمی گرفتند ، اجازه نمی دادم مالک سرزمینم شوند >>

شما مردان کشاورز،خیاط و بازرگان به میدان جنگ آمده اید.اما الان اینجا سرباز شده‌يد تا از پادشاه،کشور و خانواده هاتون دفاع کنید،چیزی مقدس تر از زندگی اونها وجود نداره و کسانی که در راه خدمت به اونها جونشون رو از دست میدن،در زندگی پس از مرگ روی بال فرشته ها حرکت میکنند.تردید نکنید،نبرزید،شک نکنید ما پیروز خواهیم شد

{بگذار بادها بوزند رفیق بگذار برف سنگینی ببارد بگذار ستاره ها سقوط کنند رفیق ما به دعوت جواب می‌دهیم بگذار تاریکی باید رفیق نپرس که از کجا آمده بعد از پایان جنگ رفیق سپیده دم را خواهیم دید رفیق}

((من تازه ای باش تا من پیشین بتواند با رضایت این دنیا را ترک کند)) -از دفتر خاطرات خوشه چینی د.ش.کوری پ.ن:موقع اسکرین شات گرفتن صفحش نیوفتاد برای همین مجبور شدم بزنم صفحه یک ببخشید:)

داس فارادی دوست داشت بگوید:<<احساس گناه،عموزاده ابله پشیمانیه>>

{وقتی مجبور می‌شویم درد و رنجی را تحمل کنیم،آزاد می‌شویم تا لذت انسان بودن را احساس کنیم}

<<در کشتن بی گناهان قدرتی وجود داره.قدرتی وحشتناک>>