بریده‌های کتاب فراموش شده‌ای از گرین گیبلز :)

((جایی که کتاب هارا می‌سوزانند ،در نهایت آدم ها را هم خواهند سوزاند))

{{فکر خطرناک وجود ندارد،خود فکر کردن خطرناک است}}

قربانی کردن خود برای نجلت جان افراد دیگر،نقطه اوج نمایش عشق بود:)

<<اینجا کشورم بود؛زمینی که آبا و اجدادم سالها آن را حفظ کرده بودند،تا زمانی که همه چیزم را نمی گرفتند ، اجازه نمی دادم مالک سرزمینم شوند >>

شما مردان کشاورز،خیاط و بازرگان به میدان جنگ آمده اید.اما الان اینجا سرباز شده‌يد تا از پادشاه،کشور و خانواده هاتون دفاع کنید،چیزی مقدس تر از زندگی اونها وجود نداره و کسانی که در راه خدمت به اونها جونشون رو از دست میدن،در زندگی پس از مرگ روی بال فرشته ها حرکت میکنند.تردید نکنید،نبرزید،شک نکنید ما پیروز خواهیم شد

{بگذار بادها بوزند رفیق بگذار برف سنگینی ببارد بگذار ستاره ها سقوط کنند رفیق ما به دعوت جواب می‌دهیم بگذار تاریکی باید رفیق نپرس که از کجا آمده بعد از پایان جنگ رفیق سپیده دم را خواهیم دید رفیق}

((من تازه ای باش تا من پیشین بتواند با رضایت این دنیا را ترک کند)) -از دفتر خاطرات خوشه چینی د.ش.کوری پ.ن:موقع اسکرین شات گرفتن صفحش نیوفتاد برای همین مجبور شدم بزنم صفحه یک ببخشید:)

داس فارادی دوست داشت بگوید:<<احساس گناه،عموزاده ابله پشیمانیه>>

{وقتی مجبور می‌شویم درد و رنجی را تحمل کنیم،آزاد می‌شویم تا لذت انسان بودن را احساس کنیم}

<<در کشتن بی گناهان قدرتی وجود داره.قدرتی وحشتناک>>

•اگر حقیقت را در درختان می جویی،جنگل خاطره‌ی پنهانش را نشانت خواهد داد•

کینان می‌گوید《چای خوب اینقدر باید شیرین باشد که یک خرس را خفه کند》

{میدان نبرد،عبادتگاه من است.نوک شمشیر، کشیشم است.رقص مرگ، دعایم است.ضربه مرگبار، آزادی بخشم است}