بریده‌های کتاب H.H

از تاریکی گذشتم دلم باور کرد تاریکی تنهایی است و تنهایی مرگ است.

این منم در راه بی امید پا برجا

باید سفر کنم... تا کرانه ها را به گوشهٔ قلبم بکشانم تا آسمان‌ها و ستاره‌های مقدس را از اشک خویش مهمان کنم.

این جنگ ماست، جنگ روایت‌ها، کسی که می‌تواند بنويسد و قلمش را زمین می‌گذارد مثل سربازی است که می‌تواند بجنگد و اسلحه‌اش را زمین می‌گذارد.

مسخره ترین چیز دنیا اتفاق افتاده بود؛ شما نمرده بودید، زندگی هم نمی‌کردید، فقط زنده بودید.

بیان دیگری وجود دارد که فراتر از کلمات است. این تجربه را با گوسفندهایم داشتم و حالا هم با انسانها، آن را تجربه می‌کنم.

نمی‌توان جریان زندگی را متوقف کرد