یک یادداشت چند وقت پیش می خواندم، نوشته بود:
«از طرفداران دوآتیشه عین.صاد نیستم که اتفاقا، این اواخر زیاد شده اند، اما، هر بار که خسته می‌شوم این کتاب(رشد) را می خوانم» *نقل به مضمون

1- بله، طرفداران دوآتیشه عین.صاد خیلی فزونی یافته‌اند و این به دلیل هنر ایشان است. چنان مفاهیم عجیب و غریب که با شنیدن اسمشان مو به تنمان سیخ می‌شود را با داستان های کوتاه و ساده برایمان می‌گوید. نثری در عین خاص و اصولی بودن، قابل فهم برای همه. برای همین عادی است که تعداد طرفداران دوآتیشه‌اش هر روزه بیشتر گردند. البته این افزایش نفرات بد نیست. اگر هر کس از ایشان چیزی یاد بگیرد، هر چند کوچک باشد و در زندگی اش پیاده کند، موجب خیرات فراوانی برایش می‌شود، تجربه کرده ام که می گویم. مشخص است که من هم از طرفداران دوآتیشه‌ عین.صاد هستم که اگر نبودم کتاب شعرش را نمی خواندم.

2- اوایل که با عین.صاد آشنا شده بودم، در کانال بله‌شان، (که الحق تیم رسانه‌ای قدرتمندی دارند، بسیار قدرتمند و حرفه‌ای،) بخش هایی از اشعار ایشان را می‌خواندم. حس می کردم که چرت و پرت است. متوجه حضور مفاهیم می‌شدم، اما قالب شعر را درک نمی کردم. شعر های ایشان نیمایی هستند فکر می کنم و من چندان با این سبک ارتباط برقرار نمی کنم.
کتاب شعر را خریدم به امید اینکه شاید شعر کامل بهتر از تکه شعر باشد و بود.
وقتی شعر کامل را می خواندم، برای درک معنی، قالب شعر فراموشم می‌شد و فقط به مفهوم شعر توجه می کردم. البته باید گفت که بیشتر از نصف شعر هارا نفهمیدم، هر شعر برای خودش کتابی بود.
کتاب را به یکی از دوستان که بین ما همه به ادبیات و شعر و امثالهم می شناسندش هم دادم بخواند، یک شعر خواند، کتاب را پس فرستاد، گفت:
«نیاز دارد به هر شعر زمان زیادی بدهم برای فهم، حالش نیست. آمد، خبرت می‌کنم.»

۳- بعضی شعر ها حس پوچ گرایانه ای به من القا می‌کردند که برایم عجیب بود، کم کم متوجه شدم ترتیب چینش شعر ها، مهم است، گویا شعر های آخر هر فصل، جواب شعر های اول هر فصل هستند. این مورد به گفته انتشارات اتفاقی است. شعر ها به ترتیب زمان گذاشته شده است، با این حال چنین نظمی دارد. گویی کتاب نمودی از زندگی خود استاد است.

۴- آدرس کانال بله عین.صاد و یک شعر از ایشان را هم می‌گذارم دست خالی نروید، اتفاقاً شعر هایشان قابلیت استوری هم دارند. صفا باشد😁

@einsad