بریده‌های کتاب Sara

پرسش نهالی ایت که در زمین اندیشه و شک می‌روید.

بلا می‌آید تا تاریخ زخم بستر نگیرد.

هر چیز معمولی، عادی نیست. عادی، نفرت‌انگیز است؛ معمولی می‌تواند عمیق، روشن، تفکرانگیز، محصول تفکر، با ابعادی از بی‌زمانی و بی‌پایانی باشد…

چه کسی قادر بود ادعا کند لحظه‌ای رنج انسانی با مسرت ابدی جبران می‌شود؟

و هر خاطره داستانی دارد یا خودش را به داستانی گره می‌زند و با هر بار به یاد آوردن، با هر بار تعریف کردن، انگار شاخ‌و برگ بیش‌تری پیدا می‌کند.

تغییر کش آمدن جهان است و با مقدار معتنابهی درد همراه.

تحمل کردن شبیه برزخ است، شبیه فرو بردن سر در تشت آب و محو شدن ناگهانی صدا.

اما به نظر من همیشه انتخابی در کار است و هیچ‌کس در این جهان مجبور به انجام کاری نیست.

اما ما غیر از آرزوهای بزرگ تقصیری نداشتیم.

«تازه، اگر تمام دنیا هم از تو بدشان بیاید و تو را آدم بدی بدانند، تا وقتی که وجدانت تو را تایید می‌کند و تو را گناهکار نمی‌داند، تو بدون دوست نمی‌مانی.»