بریده‌های کتاب Laura

باقی عمر، همه‌مان اسیر چیزی هستیم؛ رسم و رسوم‌ها، پیمان‌ها، اهداف و بستگان. و امشب احساس می‌کنم مورد آخر، از همه دست‌و‌پاگیرتر است.

به قول کِلی پیر "امیدوارم زیر سقفت هیچ اشکی ریخته نشود."

پسرعمو جیمی با لحن دلگرم‌کننده‌ای گفت:« وقتش می‌رسد -وقتش می‌رسد. کمی صبر داشته باش -فقط کمی صبر. اگر به دنبال خواسته‌هایمان راه نیفتیم ممکن چیزهایی که دنبالمان آمده‌اند ما را بگیرند. "با عقل می‌شود خانه ساخت و با درک محکمش کرد و با دانش از ثروتی گران‌بها و دوست‌داشتنی پرش کرد." ثروتی گران‌بها و دوست‌داشتنی.»

وقتی مردم درباره‌ی من نظر بدی دارند می‌توانم تحمل کنم، اما نظر بد خودم درباره‌ی خودم قابل تحمل نیست. ـ امیلی

از منِ بیست ساله به منِ الان: «مهم این نیست که مردم چی می‌گن، بلکه چیزی که دوست داری و ازش لذت می‌بری مهمه. امیدوارم کمتر روی این موضوع تمرکز کنی که از دید دیگران چطور به نظر می‌رسی و بیشتر روی تحقق خواسته‌های واقعی خودت متمرکز بشی»

«وقتی روزهای سختی رو می‌گذرونی، طبیعیه که احساس کنی داری سخت‌ترین روزها رو توی دنیا می‌گذرونی و این خودخواهانه نیست که همچین احساسی داشته باشی»