بریده‌های کتاب کیانا

یادم می آید ، دوباره از اول ، دیگر پیشم نیست.دیگر در پایگاه زندگی نمی کند. تقصیر من است که رفته.باورم شد که بالاخره حالش خوب شده و همین روی قضاوتم تاثیر گذاشت. باید به جزئیات توجه بیشتری می کردم.به سربازهایم‌ .هدف و آرمان بزرگترم‌ را فراموش کردم؛ دلیل اصلی که او را به پایگاه آوردم. احمق بودم . احمق و سهل انگار.

- تو دختر بزرگ خونواده ای. + این انتخاب من نبوده که دختر بزرگ خانواده باشم

در آن صورت ، هرگز نمی‌فهمیدم که به نظر آنها، دختر بودن تا این اندازه بد است .

هر موجودی هدفی دارد که مشتاقانه برای رسیدن به آن تلاش می‌کند . - جان کیتس

هرگز حتی برای لحظه ای نمی‌گذارم که از داشتن من پشیمان شوی . صفحه ۲۹۲ *

چه کسی می‌داند ، شاید آخرین روزِ هرکس ، روز مرگش‌ نباشد ؛ بلکه آخرین باری باشد که دیگران درباره ی او حرف می‌زنند.

انسان ها در خواندن و درک پیام های هم ضعیف اند؛

تو دو روز پیش ، حتی قبل از اینکه من خبردار شوم ، مُرده بودی

اگر آدم ساکتی باشی ، نامرئی می‌شوی!