بریده‌های کتاب ‹ خیال ›

دو صفت " قاطع و مهربان " مهم‌ترین ویژگی والدین شایسته‌ای هستند که انسان‌هایی بزرگ پرورش می‌دهند.

آنی‌که خیال می‌کند دین با عقل منافات دارد، یا دین را نمی‌شناسد یا عقل ندارد.

بله، حالم سرجا نیست. سراپا انتظارم و کوچیک‌ترین چیزی رنجیده‌ام می‌کند.

ترس‌ها ریشهٔ بدبختی‌ها در زندگی انسان‌هاست.

آدم از خود می‌پرسد كه تو با اين سال‌ها كه گذشت چه كردى؟ بهترين سال‌هاى عمرت را كجا در خاک كردى؟ زندگى كردى يا نه؟

آدم در عالم خیال بزرگ می‌شود.

اتاقش تاريک است و جانش خالى و دلش افسرده. دنياى خيال در اطرافش بی‌صدا فروريخته و ناپديد شده است، و اثرى از آن باقى نيست.

هر روز و هر ساعتی که بی‌انس با قرآن بگذرد، مایهٔ حسرت است!

مریضیِ من فقط این است که ظرف بیست سال در تمام شهر فقط یک آدم عاقل پیدا کرده‌ام که از قضا او هم دیوانه است.

آدم‌هایی هم هستند که همیشه فقط حرف‌های خوب و عاقلانه می‌زنند، ولی احساس می‌کنی آدم‌های احمقی هستند.

واقعا چقدر حیف است که اهالی شهر شور و انرژی زندگی و عقل و قلب خود را صرف ورق‌بازی و بدگویی پشت سر هم می‌کنند و بلد نیستند یا نمی‌خواهند وقتشان را با مطالعه و گفت‌وگو‌های مفید بگذرانند.

آرامش و رضایت انسان بیرون او نیست؛ بلکه در خود اوست.

زندگی دام تأسف‌باری است.

آه! امروزی‌ها را چه به عقل!

جنایتی رذیلانه‌تر از کشتن انسان‌های ضعیف و بی‌دفاع نیست.

مطالعه یکی از عادت‌های بیمارگونهٔ او بود.

جامعه به هیچ چیز والا علاقه و کشش ندارد و گرفتار زندگی بی‌معنا و پیش پا افتاده‌ای است که سعی می‌کند با زور، با دورویی و فسادی زننده به آن تنوعی ببخشد.

هرکسی به چنین آدمی نیاز دارد... کسی که در مواقع بحرانی آرام و هوشیار بماند.

مردم از اینکه اوضاع طبق انتظارشون نباشه خوششون نمی‌آد‌.