بریده‌های کتاب 𝕵𝖆𝖈𝖐 𝕿𝖔𝖗𝖗𝖆𝖓𝖈𝖊

《مشکل کتاب‌ها همینه. نیمی از مواقع نویسنده اصلا نمی‌دونه درباره‌ی چه کوفتی داره می‌نویسه_ مخصوصا اون رمان‌نویس‌های جنگی هیچی نمی‌دونن...

تلاش شماره ۱۵۴ هشتاد دقیقه بعد از شروع جنگ بیهوش شدم. نمردم اما هنوز در چرخه گیر افتاده‌ام. بادا باد. اگر قرار باشد همینطور پیش برود، همینطور پیش برود.

...متیو به برایت ریور رفته. ما پسر کوچکی را از یتیم‌خانه‌ای در نووا اسکوشا برای سرپرستی قبول کرده‌ای و او امشب با قطار می‌رسد.》 اگر ماریلا می‌ گفت که متیو به برایت ریور رفته بود تا یک کانگوروی استرالیایی را ملاقات کند، خانم ریچل همان‌قدر تعحب می‌کرد. او تقریبا پنج ثانیه زبانش بند آمد. قابل تصور نبود که ماریلا با او شوخی کرده باشد، اما خانم ریچل به‌زور می‌خواست به خود بقبولاند که آن یک شوخی بود.

اگر بهشتی وجود داشته باشد، جایی سرد و تاریک و تنهاست.

《هیچ چیز به اندازه‌ی روحی که ایمان به او جان بخشیده قدرت ندارد. تفاوتی نمی‌کند خدا وجود داشته باشید یا خیر. دعای من آن‌قدر قوی و همراهِ یقین بود که بتواند زندگی‌ای را نابود کند...

در عمق ضمیر ناخود‌آگاه بشر نیازی همیشگی و فراگیر به جهانی منطقی وجود دارد؛ جهانی که با عقل و منطق جور در بیاید. ولی جهان خارج همیشه یک گام فراتر از عقل و منطق است.

حره‌مرد گفت:《هر کس به غاری که فقط یک ورودی دارد پناه ببرد حقش مرگ است.》

حره‌مرد گفت:《خوب، هر کس خودش می‌داند که ارزش نجات داده شدن دارد یا نه...

حکمرانی که پشت جلادهای مزدور قایم می‌شه، به‌زودی واقعیت مرگ رو فراموش می‌کنه.

اگر ادبیات دنیایی باشد، فانتزی و ادبیات وحشت دو شهر همسایه‌اند که رودخانه‌ای تیره‌و‌تار آن‌دو را از هم جدا می‌کند.

《تنها سه عبارت وجود دارد که دنیای نوشتن را قادر می‌کند دنیای نانوشته را بسازد... و آن سه، عبارات ساده‌ای‌اند. اگر...؟ ای کاش... اگر همین‌طور پیش برود...》

ما به کتابخانه‌ها و کتاب و شهروندان کتابخوان نیاز داریم. اهمیتی ندارد که این کتاب‌ها کاغذی باشند یا دیجیتال، این‌که آن را روی طومار می‌خوانيد یا روی صفحه‌ی دیجیتالی. مهم محتواست‌. این‌که کتاب محتواست و آنچه اهمیت دارد، همین است.

به باور من، در نبرد بین اسلحه و فکر، در نهایت فکر پیروز خواهد شد. چون فکر نامرئی است، دوام می‌آورد و حتی گاهی واقعیت پیدا می‌کند. و همچنان می‌چرخد.