بریده‌ کتاب‌های حنا

خنده تمام نمی‌شد، به ملافه ها چنگ می‌زد و از تخت پایین می‌افتاد. بر گونه های لطیف او پشت هم سیلی می‌زدند تا خنده بند می‌آمد. جای انگشتها می‌ماند. تا روزی که از خانه فرار کرد. شش ماه از او هیچ خبری نداشتند. پدر تا مسکو، یالتا، غازان و حتی قفقاز رفت؛ تا در غروبی برفی، زن، خودش به خانه برگشت.

بانوی پیر نفس عمیقی کشید:« سالهاست که چیزی در ته وجود تو مرده. دست‌کم لقا زندگی را با -نفرت- در چنگ دارد، اما تو چی؟ حتی نفرت هم نداری؛ چقدر ملال آور است. »

به‌نظر می‌رسید مردم آنچه موقع زندگی دریغ می‌ورزند، هنگام مرگ به رایگان می‌بخشند.

به هر روی، فقط لازم است که بدانی کجا دنبال مسئله بگردی. همین قانون ریاضی ساده است که راجع‌به مسائل مربوط به حیوان ناطق، صدق می‌کند. بدان و آگاه باش! علم است که بر طبیعت سیطره دارد. احساساتی شدن هم هیچ لزومی ندارد!