بریده‌های کتاب فاطمه

زن ها، قربان، معجون غريبی اند از خصوصیاتِ ضد و نقیض.

گاهی اوقات ناخوشایند ترین یادگیری قوی ترین یادگیری است.

ما همه‌مان تنهاییم، نباید گول خورد. زندگی یک زندان است؛ زندان‌های گوناگون. ولی بعضی‌ها به دیوار زندان صورت می‌کشند و با آن خودشان را سرگرم می‌کنند، بعضی‌ها می‌خواهند فرار بکنند. دستشان را بیهوده زخم می‌کنند و بعضی‌ها هم ماتم می‌گیرند ولی اصل کار اینست که باید خودمان را گول بزنیم. همیشه باید خودمان را گول بزنیم، ولی وقتی می‌آید که آدم از گول زدن خودش هم خسته می‌شود.

پدر گفت: "دوست داشتن که عيب نيست باباجان. دوست داشتن دل آدم را روشن مي‌کند. اما کينه و نفرت دل آدم را سياه مي‌کند. اگر از حالا دلت به محبت انس گرفت، بزرگ هم که شدي آماده‌ي دوست داشتن چيزهاي خوب و زيباي اين دنيا هستي. دل آدم عين يک باغچه پر از غنچه است. اگر با محبت غنچه‌ها را آب دادي باز مي‌شوند، اگر نفرت ورزيدي غنچه‌ها پلاسيده مي‌شوند. آدم بايد بداند که نفرت و کينه براي خوبي و زيبايي نيست، براي زشتي و بي شرفي و بي‌انصافي است. اين جور نفرت علامت عشق به شرف و حق است."

بیشترین فروش کتابم به جوان ها و نوجوان هایی بود که ظاهرشان نشان نمی‌داد اهل خرید کتاب باشند.معلوم بود، مثل خود من، با همه‌ی پس‌اندازشان به جای رخت و لباس فقط کتاب می‌خرند.

اما با آن پول، در دل افسانه و دریا که هیچی، حتی در لوزالمعده صغراباجی هم نمی‌توانستم جایی باز کنم .