بریده‌های کتاب فاطمه سلیمی

دانه های درشت اشک دیدم را تار کرده بود با روسری ام خیسی چشمانم را گرفتم؛ این امام بود که جلو می آمد پیراهنی سفید ، تل نزدیک زانوانش، برتن داشت و شلواری به همان سفیدی قدم هایش را همراهی می کرد کلاه عرق چین مشکی روی سرش بود و ریش های بلندش ، در امتداد مو های کوتاهش ، سیمایی مسیحایی به او بخشیده بود ..........