بریده‌های کتاب ftm

کار دنیا نظم و ترتیب نداره . جنگ از اساس غیرقابل پیش بینیه و آخرش معلوم نیست کی می‌مونه و کی می‌میره. هیچکس نمی‌دونه حین جنگ چی پیش میاد. ماها فقط از احتمالات و خطرات آگاهیم.

وقتی ملتی به این اعتقاد برسه که راه مذاهب دیگه به جهنم ختم می‌شه ، خشونت هم اجتناب ناپذیر می‌شه.

چقدر آرامش بخش بود که بدانی بعد از این دنیا ، زندگی بهتری برایت مهیا شده و شاید پس از مرگ به آسایشی برسی که در حیات قبلی از تو سلب شد ، نه اینکه از صفحهٔ روزگاری که بود و نبودت به حالش فرقی نمی‌کند محو شوی. چه آرامشی داشت که فکر کنی همهٔ حوادث جهان حکمتی دارند که اگر اینجا نتوانی درک کنی ، یک روز به درستی در حقت جبران می‌شود.

وقتی تو اون کسی نباشی که برای زنده موندن دست و پا می‌زنه، جنگ برات خیلی متفاوته.

به قول پدر در جنگ داخلی چیزی به عنوان بی طرفی نداریم... درست مثل جمله وزیر ، هیچ چیز پایدار نیست. خیلی ها میگن یه شعار پوچ گرایانه است... یه تذکر و هشدار درباره اینکه چیزی تا ابد باقی نمی مونه. دوستی، وفاداری و مخصوصا امپراتوری. پس اگه بهش فکر کنی کیتای، با ترجمه تو هم همخوانی داره. این جهان گذراست. پایداری چیزی جز توهم نیست.

اهمیتی نداشت ضجهٔ یک موگنی باشد یا اسپیری، زبانِ درد مشترک بود.