بریده‌های کتاب زهرا شاه پسندی

بال‌های پرواز سالک الی الله در غیب این عالم، التزام به رشته ی فکر و ذکر است. فکر همان طریقه ی معرفت‌النفس است و ذکر، شریعت و التزام به آن و بهره‌وری از درجات ذکرِ لفظی و قلبی با تمام مراتبی که دارد.

محبت خوب است؛ اما تا آدمش که باشد. زمانی دلی تو را دوست دارد که قد خواسته هایش به اندازه ی همین دنیاست و زمانی قلبی دوست دار توست که زلال و آسمانی شده است.

روح، راکبِ بدن و سوار بر آن است. اگر در این دنیا می‌خواهی روح را به مقصد برسانی، باید بدن را تیمار کنی تا زمین‌گیر نشود و تو را از راه باز ندارد.

بعضی وقتها انسان میبیند یک حال خوشی دارد؛ حالت نورانی دارد! نمیداند علتش چیست. هرچه فکر میکند، هیچ علتی پیدا نمیکند.نه کار خاصی کرده، نه نماز خاصی خوانده؛ هیچکاری نکرده است! نمیداند در کوچه‌ای، جایی، رد میشده و فقط به نحو گذرا حضرت (عج) از کنارش رد شده است. این نورانیت و حال خوش، به همین جهت در این شخص ایجاد شده است.

جمهوری اسلامی، جمهوری تامین دنیای شما نیست، جمهوری تامین ایمان است. جمهوری امتحان الهی است برای جوان‌ها. مادرها و پدرها، همسران و همه تا اصحاب الجنه و اصحاب النار را از هم متمایز شوند و جبهه بهترین اسباب این سنجش است.