بریده‌های کتاب زهرا

تو آبی و من آتش وصل تو نمی‌خواهم این سوختنم خوش‌تر از سردی و خاموشی.

زین بیش از پس و پیش زلف دو تا مگستر در پیش پای دلها دام بلا مگستر تا کی کنی پریشان دلهای مبتلا را آن خرمن بلا را پیش صبا مگستر برپای مرغ مألوف کس رشته می نبندد دام فسون خدا را بر آشنا مگستر من خود به خواهش خویش سر در پی ات نهادم دستان مساز و دامم در پیش پا مگستر چون شب سیاه کردی برسایه روز روشن بر آن مه دو هفته زلف دو تا مگستر

هنوز نیم قرن از حجة الوداع نگذشته، امت محمد (ص) تیغ بر اوصیای او کشیده اند و با نام اسلام قلب اسلام را که امام است میدرند. اجسامشان به جانب قبله نماز میگزارند اما ارواحشان هنوز همان اصنامی را میپرستند که ابراهیم شکسته بود. اجسامشان به جانب قبله نماز میگزارند اما ارواحشان با باطن قبله که امامت است پیکار میکنند. جاهلیت ریشه در درون دارد و اگر آن مشرك بت پرست که در درون آدمی است ایمان نیاورد چه سود که بر زبان لا اله الا الله براند؟ آنگاه جانب عدل و باطن قبله را رها میکند و خانه کعبه را عوض از صنمی سنگی میگیرد که روزی پنج بار در برابرش خم و راست شود و سالی چند روز گرداگردش طواف کند و ای کاش تا همین جا بسنده میکرد و قلب قبله را با تیغ نمی‌درید.

آل کسا در انتظار خامس خویش اند تا روز بعثت به غروب عاشورا پایان گیرد و خورشید رحمت نبوی در افق خونین تاریخ غروب کند و شب آغاز شود.

«والله همان دلی را که علی داشت در میان دو پهلوی پسرش نهاده اند».

او بود و حساب دین و دینار خودش دینی که فروخت کنج بازار خودش هنگام نبرد، آخر از جا برخاست پیکار نه! می‌رفت پی کار خودش!

مردم بندگان حلقه به گوش دنیا هستند و دین جز بر زبانشان نیست؛ آن را تا آنجا پاس میدارند که معایش ایشان از قبل آن میرسد ،اگرنه چون به بلا امتحان شوند، چه کم هستند دین داران

علی اکبر پرسید مگر ما بر حق نیستیم؟ امام فرمود: آری، والله که ما جز به راه حق نمیرویم. علی اکبر گفت اگر این چنین است چه باک از مردن در راه حق؟ و آن همه این سخن در جان امام شیرین نشست که فرمود: خداوند تو را از فرزندی جزایی عطا کند که هیچ فرزندی را از جانب پدر عطا نکرده باشد.

هر انسانی را لیلة القدری هست که در آن ناگزیر از انتخاب میشود و حُرّ را نیز شب قدری این چنین پیش آمد... عمر بن سعد را نیز... من و تو را هم پیش خواهد آمد. اگر باب يا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ هنوز گشوده است چرا آن باب دیگر باز نباشد که: لَعَنَ اللهُ اُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ؟

ای دل! تو چه میکنی؟ میمانی یا میروی؟ داد از آن اختیار که تو را از حسین جدا کند این چه اختیاری است که برای روی آوردن بدان باید پشت به اراده حق نهاد؟

ساحل را دیده ای که چگونه در آیینه آب وارونه انعکاس یافته است؟ سر آن که دهر بر مراد سفلگان می‌چرخد این است که دنیا وارونه آخرت است.

از کوخ کاهگلی پیامبر اکرم (ص) تا کاخ خضرای معاویه از دنیا تا آخرت فاصله بود.

و این رسم فریب کاران است نام محمد را بر مأذنه ها می‌برند اما جان او را که علی است دشنام میدهند.

نه عجب اگر در شهر کوران خورشید را دشنام دهند و تاریکی را پرستش کنند!

عجب تمثیلی است این که علی مولود کعبه است... یعنی باطن قبله را در امام پیدا کن اما ظاهرگرایان از کعبه نیز تنها سنگهایش را میپرستند. تمامیت دین به امامت است.

هنگامی که به امام زمان عرض میکنیم: سلام بر توای بقیة الله در زمین به یاد می آوریم پیامبران و اوصیایی را که مرده اند یا مردم آنان را به شهادت رسانده اند و هیچ کس از آنان باقی نمانده مگر امام زمان به تنهایی پس ایشان باقی مانده پیامبران و اوصیاء هستند. ایشان باقی مانده ای هستند که خداوند او را شر دشمنان حفظ کرده و نقشه های پلید آنان برای قتلش را باطل کرده او را از مردن حفظ کرده و عمرش را طولانی نموده تا جامعه بشری به زمان ظهور برسد.

حضرت شعیب تعبیر بقیة الله را برای باقیمانده سود حلال به کار برده و فرموده بقیة الله برای شما بهتر است اگر مؤمن باشید. البته این یک قاعده عمومی است که پس از آنکه خداوند همه چیز را از انسان گرفت، آنچه را که برای او باقی می گذارد، آن چیز از همه چیز برای او بهتر است.

السلام عليك يا خليفة الله وناصر حقه حق خداوند متعال در زمین این است که مردم او را یگانه دارند و به او شرک نورزند، از او اطاعت نموده و نافرمانیش نکنند. یاری کردن حق خدا به وسیله امام به این معناست که امام زمان افرادی را که نسبت به این حق سرکشی می کنند و باید با آنان جنگید و ظلمشان را نابود کرد می یابند و حق را بر آنان اجرا می کنند.

خداوندا من اگر شفیعانی می یافتم که از پیامبر و هل بیت پاکش به تو نزدیکتر بودند قطعاً آنان را شفیع خود قرار می دادم - اما کسی به تو نزدیکتر آنان نیست - پس تو را قسم میدهم به حق آنان که بر خودت واجب کرده ای که مرا جزء آشنایان به ایشان و حقشان و رحمت شدگان به خاطر شفاعت آنان قرار دهی. ـ زیارت جامعه کبیره

السلام علیک یا باب الله و دیان دینه مذهب اهل بیت می گوید راه صحیح فقط یکی است نه بیشتر و اگر کسی به دنبال شناخت خداوند باشد باید از دری بیاید که خود خداوند مشخص کرده است. پیامبر گرامی همان درب خداوند است که نمی توان به سوی خدا رفت مگر از آن درب و همان راه الهی است که هر کس وارد آن شود به خداوند خواهد رسید و همچنین پس از ایشان امیر المؤمنین چنین بود و این قضیه برای همه ائمه یکی پس از دیگری وجود داشت هیچ کس هدایت نمی شود مگر به هدایت اینان و هیچ کس از راه راست گمراه نمی شود مگر اینکه در حق اینان کوتاهی کند.