بریده‌های کتاب حنا دروی

دیدارهای تصادفی. وقتی که آدما بعد از مدت زمان طولانی با همدیگه برخورد می کنن. اگه از من بپرسی، تصادفی در کار نیست. پس اگه اون شخص نیمه گمشده تو باشه، فکر نمی کنم آخر کار اوضاع بد پیش بره.

ما داریم درباره غریبه های سابقی که همدیگه رو ملاقات می کنن، دست هم رو می گیرن و .... حرف می زنیم. من فکر می کنم به وجود اومدن این نوع صمیمت شدید بین دو نفر چیز شگفت انگیزیه. و مهم‌تر از همه، این واقعیت که از میون دریای بی پایان آدمای اون بیرون، اون تو رو انتخاب کرده، باعث می‌شه احساس کنی دنیا رو بهت دادن.

تسلیم نشو، بچه جون.

تو می تونی انجامش بدی. می دونم که می تونی چون این تویی تو می تونی روی خودت حساب کنی.

تو ذاتاً آدم دست و پا چلفتی ای هستی، به خاطر همین وقتی میخوای به چیزی یاد بگیری، بیشتر از بقیه برات زمان می بره. اما از اون دسته افرادی هستی که به محض اینکه از اون دست انداز اولیه رد بشی، دو برابر دیگران نتیجه می گیری.

از اون گذشته، تو ضعیف نیستی. کسایی که واقعاً ضعیفن هرگز نمی تونن مقابل دیگران آسیب پذیر باشن. تو مرد قوی ای هستی یویچی!

احمق نباش! کسی که بابت کم کاریش به عنوان یه پسر عذرخواهی کنه، بازنده نیست! این مزخرفات رو تحويل من نده!

با این حال، باید بگم جوون بودن خیلی خوبه. تو می تونی شکست بخوری و بازم آخر سر اوضاع درست میشه.

اقیانوس اونقدر بی پایانه که باعث میشه حس کنم آینده خودم هم نا محدوده، میدونی؟ فقط نگاه کردن بهش، بهم شجاعت میده. عاشق اقیانوس باش پسر. عاشقش باش.

تومو، زخم های روحی تو نشون میده که زندگی رو جدی می گیری. کسایی که همینجوری از زندگی می گذرن، هیچ وقت آسیب نمی بینن. تو خالصانه عاشق به انسان شدی، و به خاطر همین احساسات قلبیت دچار غم و اندوه شده. بیماری های روحی ریشه در ایمان و درستکاری فرد مبتلا داره و من فکر می کنم تو می تونی اون رو به عنوان نشان افتخار به تن کنی.

غربت زده به بیماری می ماند که بیماری اش به ظاهر درمان شده، غافل از آنکه در جایی از بدن پنهان شده و ناگهان با یک سرماخوردگي، با یک دندان درد یا حتی با زخم سطحی یک چاقوی میوه خوری، بیدار می شود.

غربت درد عجیبی‌ست که خوب هم که بشود انگار اندام دیگری را از کار می اندازد. فراموش نمی شود حتی اگر خوب شود.

درد غربت در جای دیگری از قلب می نشیند که ربطی به جغرافیا ندارد.

تجربه ی رستوران ONoir به من فهماند که برای یک انسان چقدر حس شنوایی و چشایی و بویایی و لامسه مهم است. چهار حسی که معمولا 《حس بینایی》 باعث می شود به اهمیت آن ها توجه کمتری کنیم!

حالا تصور کنید که از کسی خوشتان نیاید، تازه مجبور باشید شانه هایش را هم بگیرید.

آن هم مایی که از شهری می آییم به اسم تهران که خودش یک موزه ی توهم مستقل به شمار می آید که هیچ بلیت ورودی ندارد.

مگس های نر حتی بر روی چشمانشان عدسی ویژه ای دارند که به نقطه ی عشق معروف است و وظیفه اش کشف مگس های ماده است درست وقتی که دارند روی هوا پرواز می کنند. البته این ویژگی را در بعضی مردان هم سراغ دارم با این تفاوت که عدسی مزبور روی چشمشان نیست.

فقط می دونم که آدم هایی که دوستشون داشتیم، دیگه اون طرف نیستن. من هم برای تو سوگواری کردم، همونطور که وقتی من از دنیا رفتم تو برای من سوگواری کردی. ولی حالا فهمیدم، مثل تو که الان متوجه شدی، آدم هایی که دوستشون داریم، برای همیشه از بین نمیرن. هر چیزی که دوست داشتیم، هر کاری که کردیم، هر حرفی که زدیم، خوندیم یا تجربه کردیم، دوباره به ما بر میگرده. ببین، ما اینجاییم، با هم.» او به آشپزخانه ای که با نور آفتاب روشن شده بود، اشاره کرد.

وقتی کسی به طور ناگهانی ناپدید می‌شود، سرنخ‌های بسیار محدودی وجود دارند.

سعی کردم تمرکزم را بر جاده‌ای که پیش رویم بود حفظ کنم و خشم درونم را در حالت جوشان نگه دارم . نمی‌توانستم اجازه دهم که این احساسات به هدر بروند.