بریده‌های کتاب روشان

کارکرد اصلی هر نظام سلطه‌ای این است که تعریف کند چه چیزی واقع‌بینانه است و به موازات آن بسیاری از اهداف و آرمان‌های مشخص را به قلمرو ناممکن‌ها براند و معین کند که پیگیری کدام اهداف خیال و رویایی بیش نیست.

این اشتباه بزرگی است که فکر کنیم مدلی ثابت و مشخص از سلطه مردانه در جهان وجود دارد و آزادی نیز الزاما برای همه زنان دنیا یک معنا و مفهوم واحد را دارد.

در نظر سعید، فلسطینی‌گرایی نوعی وضعیت غربت‌نشینی مزمن است؛ غربت‌نشینی به مثابه رنج و همچنین غربت‌نشینی به مثابه موضعی اخلاقی. جدا ماندن از گروه ضمن احترام به همخونی خود با آن؛ سر کردن میان تنهایی و همراهی دیگران؛ همیشه اندکی غریبه ماندن؛ مقاومت در برابر پایان گرفتن قصه و بسته شدن دایره؛ مدام چشم گرداندن و هرگز خود را در آسایش خانه ندیدن.

دولت اسرائیل، دموکراسی یهودی‌ای که اعراب فلسطینی همیشه تهدیدی جمعیت شناختی علیه آن بوده‌اند، از دل امپراتوری اروپا زاده شده، تقلیدی از دیگر پروژه‌های اروپایی استعمار وطن‌گزین است، و تاریخ نژادپرستی و یهودی‌ستیزی اروپایی تعذیه و توجیهش کرده است.

همکاری به من گفت:« می‌توانی این موضوع را به گذشته بسپاری.» اما می‌دانم که من هرگز آن تعرض را فراموش نخواهم کرد. این نه از سر سستی اخلاقی یا ضعف فکری، بلکه حاکی از توان بازیافته‌ی من است که می‌توانم این معرفت ناگوار را با کارم بیامیزم.

به نظر درست یا خردمندانه نمی‌رسد که نوشته‌ی قدیمی خود را چنان تصحیح کنیم، تو گویی می‌خواهیم محوش کنیم، که این موضوع نهان شود که برای اینکه به اینجا برسیم باید از آنجا رد شویم. این روش فمینیستی است که اجازه دهیم شواهد تغییر ذهن فرد و فرآیندهای تغییر باقی بمانند.

آن موقع هنوز نمی‌دانستم که چطور تروما نه تنها ذهن خودآگاه و ناخودآگاه تو را تعقیب می‌کند، که در بدن تو هم باقی می‌ماند، در تمام حواست، حاضریراق برای اینکه با هر محرکی دوباره ظاهر شود تا آن اتفاق تکان‌دهنده را از نو زندگی کنی.