بریده‌های کتاب پریا

میخواهم مرگ مرا درحال کاشتن کلم هایم بیاید درحالی که نه به مرگ بلکه به باغ ناتمامم می اندیشم.

مشخص نیست که مرگ کجا در انتظار ماست ؛ پس بیایم همه جا منتظرش باشیم.

خشونت و سخت دلی نه تنها شرنگ تلخ بلکه سمّ مهلکی هست!

وقتی به این جهان ، به این زندگی ، تن میدهم ، حتی اگر سایهٔ مرگِ اجتناب ناپذیرم برفرازش باشد ، باید در همهٔ لحظات زندگی به تمامی به انتخاب ها و اعمالم سر بسپارم، چراکه وجودم به همین متکی است .

این نابغه بیچاره روز پیش از خودکشی ، هیچ پشتیبانی نداشت ؛ولی فردای مرگش هزاران نفر فریاد برآوردند:« من کاملا آماده بودم به او کمک کنم!» دلسوزی و محبت بدون خرج کار بسیار ساده ای است !

زندگی همچون فریبی ظالمانه به نظر می رسد که کارش پردازش و تولید اضطراب است