بریده‌های کتاب نگین:>

مشکلات گریزناپذیرند و کلید موفقیت، جاخالی دادن دربرابر گلوله نیست؛ بهبود سریع است.

_سودا یعنی چه؟ _نمی‌دانم... شاید امید رخ دادن اتفاقی باشد. چیزی شبیه آن.

شاعر مثل پرنده‌ای قشنگ و جنگلی است، نه؟ اگر کسی زندانی‌اش کند و نتواند بخواند، می‌میرد!

چطور ممکن بود آدمی مثل خانم فینچ، با آن لباس‌های تمیز و اتو شده، با آن دست‌های سفید و نرم و صورت صاف و بدون چروک، بداند که مامان او چقدر عاقل و دوست‌داشتنی و زیباست؟

وقتی تظاهر می‌کردم که آدم باهوشی هستم، مردم شروع کردند به شایعه‌پراکنی درمورد اینکه من آدم باهوشی هستم. وقتی مثل یک آدم بی‌کاروبی‌عار رفتار می‌کردم، شایعه‌ها حول محور بی‌عاری من می‌گشت. وقتی وانمود کردم که در نوشتن عاجزم، مردم می‌گفتند که در نوشتن عاجزم. وقتی مثل دروغ‌گوها رفتار می‌کردم، دروغ‌گو خطابم می‌کردند. وقتی مثل یک آدم پولدار رفتار می‌کردم، شروع می‌کردند به شایعه‌پراکنی درمورد اینکه من آدم پولداری هستم. وقتی وانمود می‌کردم آدم بی‌تفاوتی هستم، مرا جزو آدم‌های بی‌تفاوت طبقه‌بندی می‌کردند... اما وقتی ناخودآگاه از درد ناله می‌کردم چون واقعا درد داشتم، شروع می‌کردند به شایعه‌پراکنی درمورد اینکه دارم تمارض می‌کنم.

اراذلی مثل او به این راحتی نمی‌میرند. آن‌هایی می‌میرند که آدم‌های خوب و باشخصیت و نازنینی هستند!

چیزهای واقعی در معرض انحطاط‌اند.

_پدربزرگم بهترین شعبده‌اش را یادم داد. _چه چیزی یادتان داد؟ _یادم داد رویاپردازی کنم.

به‌راستی که صبر فضیلتی نفرت‌انگیز بود.

مادر همیشه می‌گفت:《رز هم گلبرگ دارد و هم خار. تو هم رز زیبای منی. اگر چیزی ظریف باشد، به‌معنای ضعیف بودنش نیست. به جهانیان نشان بده چقدر شجاعی.》

جاده را واقعا دوست دارم؛ چون همیشه در حیرتی که انتهایش چیست.

مردم از چیزهایی که نمی‌دانند خیلی می‌ترسند و این اشتباه وحشتناکی است.

تو من را درک نمی‌کنی و من هم مجبور نیستم برایت توضیح بدهم.

شازده کوچولو گفت: آدم‌ها کجا هستند؟ آدم تو کویر یک خرده احساس تنهایی می‌کند. مار گفت: پیش آدم‌ها هم احساس تنهایی می‌کنی.

پادشاه به شازده‌کوچولو گفت: خب پس خودت را محاکمه کن. این کار مشکل‌تر هم هست. محاکمه کردن خود از محاکمه کردن دیگران خیلی مشکل‌تر است. اگر توانستی درمورد خودت قضاوت درستی بکنی معلوم می‌شود یک فرزانه‌ی تمام عیاری.

من خام‌تر از آن بودم که راه دوست داشتنش را بدانم!

نگفتن حرفی به این معنا نیست که به آن فکر نمی‌کنی.