بریده‌های کتاب نرجس‌‌‌ اصغری

دریافت که حتی اگر در زندگی تا جایی که می‌تواند هم راستگو باشد، مردم فقط آن حقیقتی را می‌بینند که با واقعیت خودشان بیشترین هم خوانی را داشته باشد.

نشستن در حالی که دغدغه های عذاب آور ذهنی آدم را تشویق می‌کنند دائم راه برود، صورت مودبانه شکنجه است.