بریده‌های کتاب مهلا میرزائی

کلید درمان شدن این است: پی بردن به قدرت ذهن و بدن با به چالش کشیدن محدودیت‌های آنها‌.

مهم نیست چقدر درهم شکسته، خارج از کنترل، خسته و درمانده هستیم؛ تغییر همچنان امکان‌پذیر است.

برخی از ما هرگز نمی‌ایستیم تا با خود فکر کنیم: آیا این واقعا من هستم؟

قدم‌های کوچک، ولی مستمر، راه رسیدن به تحول واقعی است.

ژنتیک سرنوشت ما را تعیین نمی‌کند.

همه این کارها را با وجود ترسم انجام داده بودم، چرا که از انجام ندادنشان بیشتر می‌ترسیدم.

تازه فهمیده بودم که تنها راهِ رفتن به سوی آینده، کنار آمدن با گذشته و پشت سر گذاشتن آن بود.

در سال‌هایی که در امپراتوری افلاک گذرانده بودم دست کم یک چیز را یاد گرفته بودم؛ اینکه در جنگ برنده وجود ندارد. حتی کسانی که فکر می‌کردند برنده‌اند، بازنده بودند.

تصمیم گرفتم در این شب پرستاره، راهم را برای درخشیدن در آسمان با دست‌های خودم فرش کنم.

اگه فقط کارهایی رو که دوست داری انجام بدی، هیچ‌وقت پیشرفت نمی‌کنی. کارهایی که از همه سخت‌ترن اغلب ارزش بیشتری دارن.

بی‌مهری آن‌ها همان قدر رویم اثر داشت که خودم اجازه می‌دادم.