بریده‌های کتاب لیلیان

تو تنها زنی هستی که من بهش چشم دارم. دشمنای تو دشمنای منن و دوستای تو دوستای من و اگه بخوای دنیا رو برات به آتش میکشم

لعنت به بقیه دنیا، من همه دنیا رو برای اون به آتش میکشم

آدم تکلیفش با مرده ها معلوم است . هیچ اتفاقی ممکن نیست برای یک جسد بیوفتد . اما هر جا زندگی باشد ترس هم هست .

پس امید و ناامیدی آنقدر یکدیگر را بغل گرفتند تا اینکه سایه ها ناامید شدند

مرگ شوخی ندارد ... یکدفعه به سراغ آدم می آید نه شوخی سرش میشود و نه منطق دارد مرگ غارتگر است ... ساده و سرراست ... هیچ دوز و کلکی هم در آستین ندارد

+برای خودمون نقاشی میکنم - چی رو نقاشی میکنی؟ +لحظه ای که ناامیدی به امید دل بست

امید مثل اینه که منتظر بمونی تا خورشید طلوع کنه ، ما نمیدونیم فردا هم ستاره ها میدرخشن یا خورشید طلوع میکنه یا نه ، اما من به ستاره ها اعتماد دارم ، به خورشید هم اعتماد دارم

تنهایی متجاوزی است که زبان نرمی دارد ، برایت لالایی میخواند : تو تنهایی ، تو هیچ نیستی ، تو پوچی

قلب شکسته ... فکر میکنی میمیری اما هر روز بعد از روز قبل همچنان به زندگی ادامه میدهی

همانطور که اشک هایم فرو میریزند میفهمم همیشه دوست داشتم بدانم دو خورشیدی که در چشم هایش جاخوش کرده‌اند ، با ماه های داخل چشم های من جور در میایند یا نه ؛ تا اینکه چشم هایش برای همیشه بسته شدند و هر شبی که پس از آن شب آمد آسمان گریست

+ستاره ها دارن سقوط میکنند - عشق من! ستاره ها قبلا سقوط کردن

- تمام فرداهای تو متعلق به من هستند +تمام فرداهای من متعلق به تو هستند

عشق های اول ، هرکدام به نحوی از دست میروند

امید کفش های کتانی کثیفی بر پاهایی است که اگر نباشد آن پاها همیشه برهنه خواهند ماند

و هربار به لبخندش فکر میکردم دوست داشتم فریاد بکشم

تو هیچ وقت نخواهی فهمید تنهایی چقدر میتونه قدرتمند باشه تا روزی که میبینی حتی آسیب رسوندن به خودت هم به اندازه‌ای دردناک نیست که تو رو راضی کنه

افسردگی درست مثل ترس میمونه . فقط سایه هست و هیچ موجودیتی نداره ، اما واقعیت داره

به نظرم بدترین احساس دنیا این هست که به کسی بگی داری درد میکشی و بعد اون ها در جواب بهت بگن تو که زخمی نداری

«اما گاهی اوقات پدر و مادر ها اون چیزی که دلشون میخواد بچه‌شون باشه رو بیشتر از اون چیزی که واقعا هست دوست دارند»

نفسم را بیرون میدهم و میگویم : به نظر تو من زیبا هستم؟ هیکاری میگوید : همه کسانی که کتاب میخوانند زیبا هستند ...