بریده‌های کتاب "𝐷𝑒𝑙𝑎𝑟𝑎𝑚

درد چیز جالبی‌ست.فکر می‌کنی از یک حد بیشتر دیگر تحمل نداری و نمیتونی شکنجه را بیشتر تحمل کنی.بعد می‌فهمی یک درجه بالاتر از آن را هم می‌تونی و بعد یک درجه ی دیگر بیشتر و...

آپولو:《من تو زندگی ام یه چیزیو فهمیدم،که شما آدم ها به تنهایی خیلی بیشتر از کل شجره‌ نامه‌تون کار از دستتون برمی‌آد.خودتون تصمیم می‌گیرید چقدر از رسم و رسوم اجدادتون رو قبول کنید.می‌تونید در برابر توقعات خانواده‌تون و جامعه‌تون وایستید.چیزی که نمی‌تونی و نباید انجام بدی،اینه که نباید خودتو مجبور کنی اون چیزی باشی که نیستی،پایپر مک‌لین》

هیچی سخت تر از این نیست که سعی کنی کسی رو که خودش نمیخواد نجات داده بشه، نجات بدی.

بعضی مردم بعد از رفتن، حفره بزرگ تری از خودشون به جا میذارن.

مردم همیشه دنبال جواب های آرامش بخش هستن. جواب هایی می‌خوان تا بتونن به زندگی معمول‌شون برگردن.

تهدیدی که هر روز تکرار بشه، ترسش از بین می‌ره.

«بعضی وقت‌ها حقیقت اونقدر جلوی چشممونه که دیده نمی‌شه»

«کنجکاوی تنها راه یاد گرفتنه.»

«بعضی وقت‌ها بهتره به مردم چیزی رو بگی که دوست دارن بشنون»

«شماها آدم‌های خیلی باهوشی هستید، اما دنیاتون خیلی کوچکه یکی از شما بالاخره از قفس فرهنگتون زده بیرون و بزرگ شده و شما دارین تقلا می‌کنین ساقه‌اش رو بشکنین. خیلی جالبه.»

همیشه چیز های زیادی بود که نمی دانستم اما ندانستن خود بخشی از کلیت کار بود.

«دشمنِ دشمن من، دوست منه... حتی اگه هیولا باشه»

«آماده باش تا به وقتش با عمیق‌ترین ترس‌هات روبه‌رو بشی. فرار نکن. با تمام وجودت بایست، استقامت کن و باهاشون روبه‌رو شو. اگر از پسش بر بیای، دیگه هیچ وقت بهت صدمه نمی‌زنن.»

نیاز داشتم کمی تنها باشم. نیاز داشتم این تنهایی را لمس کنم.

«بدون فداکاری، هیچ چیزی گیر آدم نمیاد»

سرنوشت از من قوی تر بود که تو رو سر راهم قرار داد.

برای اولین بار تو زندگی م، دارم چیزی یاد می گیرم که کاملا با اصول اعتقادی م فرق داره. کی فکرش رو می کرد جایی که نوع بشر رفت و امد داره، شرافت و دوراندیشی جایی داشته باشه؟!

مرگ. همان دم خانه را ترک کردم، مُردم.

فکر می کنی ما مثل شما انسان هاییم؟ ما برای منفعت خودمون یا تفریح آدم نمی کشیم. هدف داریم

زن ها پشت سرم حرف می زدند، شاید مردها هم. اما هیچ کدامشان نمی دانستند من چه چیزی همراهم دارم، کجا دارم میروم و که هستم. بگذار بدگویی و قضاوت کنند