بریده‌های کتاب moonchild

چیزی که الان می‌دانیم روزی به عنوان چیزی باستانی و تاریخ گذشته شناخته می‌شود.

آن ها بی رحم بودند وقتی که تنها سوخت آن ها، بی رحمی بود.

خیلی چیزها از دور زیبا هستند...»

ما به وسیله درد رشد می‌کنیم...»

سکوت مطلق سنگینی در خانه جاری است. پچ پچ آدم‌هایی که وجود ندارند؛نفس مردگان.

صد سال دیگر همه آدم‌ها-حتی خودم-از صفحه روزگار محو خواهیم شد...!

نافرمانی پایه واقعی آزادی است. مطیع باید برده باشد.

این یکی از قوانین زندگی بود؛ به کسی اعتماد نکنید.

زندگی یک انسان برای جهان اهمیت بیشتری نسبت به یک صدف نداشت.

«بعضی زخم ها ریشه در درون ما دارن . اونا بخشی از وجودمون هستن و ما رو شکل میدن»