بریده‌های کتاب -اخگر

زندگی هیچ‌کس مثل من نیست.

گاهی بیشتر عمر آدم با این حس می‌گذرد که هیچ کجا جاش نیست. بعد یک روز قدم به جایی می‌گذارد که می‌بیند خودش است. جایی مثل دانشگاه یا دفتر کار. شاید هم جایی مثل کلوپ. اَه خودش هست، بعد آنجا احساس راحتی می‌کند.

گاهی به زمان نیاز داری تا مسائل را توی ذهنت حل و فصل کنی. این جوری بهتر می‌شود مشکلات را حل کرد.

کلید یک زندگی شاد، حافظه‌ی ضعیف است.

هرگز در زندگی‌اش غبطه‌ی کسی را نخورده بود، ولی حالا حس می‌کرد به مردم اطرافش که زندگی روزمره‌شان را دارند و می‌توانند سوار مترو شوند و به خانه نزد خانواده‌شان برگردند، حسودی می‌کند.

-شونا برایانت همان کسی است که گفت خانه‌ی ما به خاطر کتاب‌های زیادی که داریم، عجیب و غریب است. +شونا برایانت یک دختر بی‌شعور بیشتر نیست.

اگر افراد مثل آدم باهم رفتار کنند، زندگی کمی شیرین می‌شود.

اما گاهی به صلاح آدم نیست حرف هایی را بزند.

گویی زندگی واقعی‌اش هم میدان جنگ بود.

جس با خودش فکر می‌کرد افرادی که مسائل مالی را جزئی می‌دانند، بی‌درد هستند و هرگز در زندگی‌شان مجبور نشده‌اند نگران مسائل مالی شوند.

فراموش کرده بود که چقدر سریع ذهنیت آدم می‌تواند نسبت به یک نفر ۱۸۰ درجه تغییر کند و آن شخص که برای شما محبوب‌ترین است به کسی تبدیل شود که برای خلاصی از دستش حاضرید هر کاری بکنید.

من آدم خیلی حساسی هستم. بعضی آدم‌ها راحت از کنار مسائل می‌گدرند، ولی من این‌جور آدمی نیستم. گاهی که جایی می‌خوانم حیوانی مرد، یا جایی در یک کشور دیگر، بچه‌ای به قتل رسید، تمام روز گریه می‌کنم.