بریده‌های کتاب اگر از نو شروع کنیم

فعلاً تو فقط چیزهای مرئی رو می‌بینی، گناهت اینه که زیادی عقل گرایی! با زمان یاد می‌گیری که دنیا رو با تصوراتت دریابی. برای اینکه در درونت همونقدر غنا و ثروت هست که در بیرون، این رو می‌دونستی؟

عشق از نادانی، عدم اطمینان، ترس، امید و ابهام تغذیه میشه... راستش اون زنی که بیشتر از همه دوستش داریم همیشه زن ناشناخته است.

- چطور میشه توجیه کرد که ما در دانشگاه با یک نگاه عاشق هم شدیم؟ - هورمون. هورمون‌ها با هم جورند. - این حرفا رو واقعاً باور می‌کنی؟ - به نظر من تمنا یک امر طبیعیه که توضیحش هم طبیعیه. بدن تو هورمون‌های ترشح کرده که بدن من بهش حساس بوده و برعکس!

عشق اول بیشتر از سر کنجکاویه تا عشق!

بلندپروازی معمولا اسم دیگهٔ از زیر مسئولیت در رفتنه. آدم‌های مبتذل خودشون می‌دونن که نمی‌تونن تو زندگیِ واقعی جایی داشته باشن پس برای خودشون یه زندگی رویایی می‌سازن، انقدر دور از دسترس که نرسیدن بهش به‌نظر عادی برسه. قرار نیست پیروز شن، فقط از قبل شکستشون رو پنهون می‌کنن.

هیچکی مثل تو بلد نیست خوشبخت باشه، برای این‌که تو شبیه هیچکی نیستی. سبک‌بال، بی‌وزن، بی عقده...

چیزهای طبیعی به طور طبیعی سر می‌رسن و همون طور هم به طور طبیعی از بین میرن. کشش ما هم به هم دیگه تموم شده.

وقتی جوون بودم گمون می‌کردم ظاهر آدم‌ها بخش نامرئی وجودشونه، گمون می‌کردم که روح آدم‌ها تو چهره‌شون نمایان میشه و با طیب خاطر تو دام می‌افتادم... ساده لوحی، بی‌تجربگی، به اضافه هورمون تستسترون مخلوطی میشه که قضاوت آدم رو مختل می‌کنه!