بریده‌های کتاب روزگار یک دل شکسته

اما همیشه نقطه ضعف اوانجلین در امید داشتن نسبت به چیزهایی بود که بقیه غیرممکن می دانستند

و مهم تر از همه،هرگز دل خود را به یک تقدیر نبازید.

پایان‌خوش گیر قهرمان‌ها نمیاد اون‌ها این پایان رو به بقیه میدن

: ... یعنی دروغ بود؟ یا به این زودی فراموش کردی چطور یه دلِ شکسته روح آدم رو ذره‌ذره از هم می‌دره، چطوری به یه فرد خودآزار تبدیلت میکنه، چطور باعث میشه اون‌قدر اون چیزی رو که وجودت رو از هم شکافته بخوای که دیگه هیچی ازت نمونه؟

همیشه قول کمتر از آنچه می توانید، بدهید؛ چراکه تقدیر ها همیشه بیشتر از آنچه توافق شده را از شما می گیرند. هیچ گاه با بیش از یک تقدیر معامله نکنید. و مهم تر از همه، هرگز دل خود را به یک تقدیر نبازید.

هر داستان پتانسيل این رو داره که پایان های بی نهایتی داشته باشه

پایان خوش، گیر قهرمان ها نمی آد.اونا این پایان رو به بقیه میدن. جکس

هیچ گاه با بیش از یک تقدیر معامله نکن ومهم تراز همه ، هرگز دل خود را به یک تقدیر نبازید.

پایان خوش گیر قهرمان ها نمی‌آد. اونا این پاداش رو به بقیه میدن

افسانه ها میگفتند بوسه ی او برای هرکس به جز عشق حقیقی اش مرگبار است و همانطور ک او به دنبال عشق حقیقی خود میگشت،صفی طولانی از اجساد را پشت سرش به جای می‌گذاشت.

کشتن امید کار سختی است،فقط جرقه‌ای از آن می‌تواند آتش راه بیاندازد

فقط می خواست فراموشش کند چشمانش را ببند و همه چیز از بین برود اما دلیلی وجود دارد که احساسات قوی در یک پلک زدن نا پدید نمی شوند،دلیلی وجود دارد که چرا یک فرد باید قوی تر از احساساتش بشود ،تا بتواند آنهارا رها کند.

پایان خوش گیر قهرمان ها نمی آد. اونا این پایان رو به بقیه می دن.

حقیقت اغلب تلخ است،به ویژه زمانی که فردی مرتبا طعم لذت‌ بخش دروغ را چشیده است .

تموم داستان ها هم از حقیقت ساخته شدن و هم از دورغ چیزی که اهمیت داره نوع باور ما به آناست