بریده‌های کتاب پنجره چوبی

ما باید حالا حالا ها برای این انقلاب بجنگیم . فکر کردی به همین راحتیه ؟ جلوی دنیا وایسی ، اون وقت راحتت بذارن؟نه خانوم خانوما ، باید این صابون رو به تنمون بزنیم که هر روز یه چوبی لای چرخمون بذارن!

_اینا دانشجوهایی هستن که سفارت رو گرفتن. +دارن با دم شیر بازی میکنن. نمی دونن این آمریکایی ها چه...لا اله الا الله... _مامان، ما وقتی انقلاب کردیم ،دم شیر و که چه عرض کنم ، خود شیر و با خورشیدش کندیم انداختیم دور! دیگه آقا شیری وجود نداره که بخواد دمی داشته باشه !

ـ‌چه جالب ! یعنی شما با کتاب زنده اید ؟! +طبیعتاً ، کتاب از رکود ذهن و فسیل شدن آدم جلوگیری می‌کنه ! آدم رو به جریان میندازه .

اگر آدم خودش رو قصاص قبل از جنایت کنه، اونوقت دیگه جنایتی اتفاق نمی افته!

حالا هم گرمای حضورش را کاملا حس می‌کردم. انگار گوشه‌ای از اتاق ایستاده بود و همه‌چیز را می‌دید. نگاهم را به اطراف چرخاندم؛ یعنی کجا می‌توانست باشد؟ هیچ‌کدام از اتاق‌های بیمارستان پنجره‌ای به بیرون نداشت، حتما از بالای اتاق مارا می‌بیند. سرم را به‌طرف سقف گرداندم. ناگهان چیزی در درونم فروریخت. همان حس اولین نگاهمان در ایستگاه اتوبوس مرا گرفت. حالا دیگر مطمئن بودم که مرا می‌بیند..