بریده‌های کتاب دختری با هفت اسم: فرار از کره شمالی

پس باید بگویم کره شمالی کشورم است و من عاشقش هستم. اما دلم می‌خواهد کشور خوبی شود. کشورم خانواده من است و بسیاری از آدم‌های خوبی که در آنجا می‌شناسم. پس چطور ممکن است وطن پرست نباشم؟

مین‌هو طبق خصوصیات اخلاقی اش، داشت از کشف جهان لذت می‌برد، حتی از داخل زندان. از صفر شروع کرده بود، بسیار تحسینش می‌کردم. او نمی‌گذاشت چشم انداز ماه‌ها و یا حتی سال‌ها اسارت نومیدش کند. داشت با آینده روبرو می‌شد و خودش را برای مرحله جدیدی از زندگی‌اش آماده می‌کرد.

هیچ چیز به اندازه نیاز ، تو را موفق به یادگیری نمی‌کند.

فهمیدم می‌توان با دست خالی هم دوام آورد، بدون داشتن خانه حتی بدون کشور. اما هرگز بدون مردم؛ دیگر دوام نمی‌آوریم ... و همچنین بدون خانواده

واقعیت این است که شکم گرسنه منطقی برای تشخیص درست و غلط باقی نمی‌گذارد و به طریقی انسان را تا مرز جنون می‌کشاند.