بریده‌های کتاب همه باید فمینیست باشیم

اگر این حقیقت داشته باشد که انسانیت زنان در فرهنگ ما وجود ندارد ، باید آن را در فرهنگ خودمان جای بدهیم و نهادینه کنیم

فرهنگ مردم را نمی سازد، این مردم هستند که فرهنگ را می‌سازند.

و زن، حاملِ درد است.

اگر ما کاری را بارها و بارها انجام بدهیم آن کار تبدیل به اتفاقی معمولی خواهد شد.اگر ما چیزی را بارها و بارها به چشم ببینیم آن چیز برای‌مان طبیعی جلوه خواهد کرد. . ‌‌. . اگر عادت کنیم که تنها مردان را در راس مسئولیت‌ها ببینیم، این موضوع باعث می‌شود که بودن مردان در راس کارها و مسئولیت‌ها یک اتفاق "طبیعی" به‌نظر بیاید.

من معتقدم "فمینیست بودن" یک ارزش است؛ چرا که عدالت یک ارزش است. فمینیسم در راستای عدالت عمل می‌کند، پس دلیلی ندارد که از فمینیسم بودن بترسیم؛ همان‌قدر که دلیلی ندارد از عادل بودن بترسیم.

ما از عدالت دم می‌زنیم، اما به ندرت عادلیم.

“فمینیسم" مخالف هرگونه برتری‌ست و برخلاف تصور خیلی‌ها، سعی در بزرنگمایی زن‌ها ندارد، بلکه به برابریِ اجتماعی و اقتصادی و سیاسی هر دو جنس معتقد است؛ یعنی ابتدایی‌ترین نشانه‌ی متمدن بودنمان.”

به من توصیه کرد هرگز نباید خودم را یک فمینیست بدانم؛ چون فمینیست‌ها _از انجایی که نمی‌توانند برای خودشان شوهری دست و پا کنند_ زنان بداقبالی هستند. و از اینجا بود که تصمیم گرفتم یک "فمینیستِ خوشبخت" باشم.

آن مرد معتقد بود پولی که به او داده‌ام، نه از جیبِ خودم، بلکه از جیب لوئیس است؛ چرا؟ چون لوئیس مرد است!

در تمام دنیا، مجله‌ها و کتاب‌های زیادی وجود دارد که به زن‌ها آموزش می‌دهند چطور توجه مردها را به خودشان جلب کنند. اما رهنمای زیادی برای اینکه مردها را در جهت جلب توجه زن‌ها کمک کند، وجود ندارد.

فروپاشی خانواده و این‌که امکان ازدواج برای همیشه از کسی گرفته شود، تهدیدی‌ست که در جامعه‌ی ما یشتر علیه زن از آن استفاده می‌شود تا مرد.

یک مرد هرچه بیشتر احساس کند باید محکم باشد، نفس‌اش ضعیف‌تر می‌شود. و به دخترها آسیب خیلی بیشتری وارد می‌کنیم، چون آن‌ها را طوری بار می‌آوریم تا نفسِ شکننده‌ی مردها را پوشش دهند. ما به دخترها یاد می‌دهیم خودشان را پایین بیاورند، که خودشان را پست و کوچک کنند.

ما به دخترها می‌گوییم :" شما هم می‌تونید جاه‌طلب باشید، اما نه خیلی زیاد. باید هدفتون موفقیت باشه، ولی نه موفقیتِ خیلی زیاد، در غیر این صورت مردها رو تهدید می‌کنید! اگه توی رابطه‌تون با یه مرد، شما نان‌آور هستید، این مسئله رو علنی نکنید و وانمود کنید که اون نان‌آوره، مخصوصا توی جمع، وگرنه مردانگی‌ش رو می‌کُشید!"

همه انتظار دارند که برای ازدواج اشتیاق زیادی داشته باشم و آن را مبنای زندگی ام قرار بدهم ازدواج میتواند چیز خوبی باشد؛ منبعی برای ،شادی، عشق و حمایت متقابل اما چرا به دخترها یاد می دهیم در آرزوی ازدواج ،باشند در حالی که به پسرها همچین حسی منتقل نمی کنیم؟

جامعه‌ی ما با زن‌هایی که در سن مشخصی هنوز ازدواج نکرده‌اند، طوری رفتار می‌کند که این موضوع را یک شکستِ شخصی عمیق بدانند. اما مردی که در همان سن مشخص هنوز ازدواج نکرده، هیچ عجله‌ای برای این کار ندارد و در کمال آرامش و هر وقت که بخواهد کسی را انتخاب میکند.

زبانِ ازدواج معمولا زبان مالکیت است، نه زبان مشارکت.

ما اسم رفتاری را که زن در قبال مرد انجام می‌دهد، "حُرمت" می‌گذاریم، ولی عکس این قضیه برای‌مان معنی ندارد.